PIOTR Z GONIĄDZA
"O Trzech,
to jest o Bogu, o Synu Jego i o Duchu Świętym
przeciwko Trójcy Sabelijańskiej"
Węgrów 1570
"O swych rzeczach Bóg lepiej mówić umiał niźli ludzie. Dla Trójce to się roztargnienie stało, że jedni są sabelijani, drudzy aryjani, a trzeci, którzy na samym tylko Słowie Bożym przestając, nie ważą się ani tego mówić, żeby był Ojciec z Synem jednej istności albo bytności, ani też tego, żeby Syn Boży z niczego był stworzon. Lepiej jest tego nie wiedzieć, czego nam Bóg słowem swoim nie oznajmił, niźli chcąc wiedzieć abo jakoby je dobrze wiedział, wymyślonymi słowy je chcieć oznajmić."
wers 21-29, strona 30
"A przeto pisma prorockie i apostolskie mają nam być za doskonały wzór zdrowych słów o wierze i o miłości. Kto tedy, nic nie dbając o ten wzór, nieco nowego sobie zmyśli jako sektarz zwadliwy ma być mian i ma się być wystrzegan. Kto Boskich rzeczy słowem Bożym broni, ten jest wierny namiestnik apostolski i nie ma być taki za sektarza mian, chociażby go w zborze nie cierpiano i za heretyka miano. A kto ludzkich ustaw broni, chociażby go i za sektarza nie miano, ten przedsię jednak nie jest namiestnikiem apostolskim, ale odszczepieńcem, ponieważ się odszczepił od wiary apostolskiej i tych nie poczyta się za członki zboru świętego chrystjańskiego, którzy się tylko ustaw Bożych trzymają."
wers 79, strona 31
Kto tedy nie chce błądzić, ten wiarę swą wyznawając, niech słów Chrystusowych używa, rzekąc: To jest żywot mój wieczny, żem poznał jedynego prawdziwego Boga i Jezu Chrysta, Syna Jego jednorodzonego, a Pana i Zbawiciela mego (Ewangelia według Jana 17).
"Ociec nie samego siebie uczynił Synem, bo On Duch wszechmogący nieurodzony trwa i teraz nieurodzony, ale Syna sobie urodził według nicejskiego synodu z swojej substancyjej, według Aryjusza z niczego, a według Słowa Bożego nie wiedzieć z czego, bo tego Bóg nie objawił, jedno tylko to, że Syn jest wyraźnie obraz substancyjej Jego; a to, co się dotycze pierwszego urodzenia, to jest oznajmiono; bo co się tyczy drugiego, to jest oznajmiono, że się począł z Ducha Bożego"
wers 718, strona 47
"A przeto nie mamy tak mówić według ludzkich wymysłów:"Ociec, Syn i Duch Św. są naszym jedynym Bogiem", ale według świadectwa Bożego oto tak (Nevim, Księga Ezechiela 34): "Ociec Pana naszego, Jezu Chrysta, jest naszym Bogiem, a Jezus Chrystus, Syn Jego jednorodzony jest książęciem i Panem naszym"
wers 913, strona 52
"Chrystus nie tylko tego nie uczył, żeby był jedynym Bogiem, ale gdy też go jeden nazwał dobrym, nie dopuścił zwać dobrym, świadcząc, że żadzien nie jest dobry, jedno Bóg. A gdybyć Chrystus był jedynym Bogiem, tedyćby się był dopuścił zwać dobrym, ponieważ sam wyznał, że jedyny Bóg jest dobry. Chrystus nie dopuszczając się zwać dobrym, a wyznawając, że Bóg jedyny jest dobry, wyraźnie dał znać, że on nie jest jedynym Bogiem. A przeto zda mi się, że się już jawno stało, iż Chrystus zgoła jest jedynego Boga Syn, a nie pewnej jakiej persony Boga trojakiego"
wers 1009, strona 55
"Chrystus sabelijański, który jest drugą personą Boga trojakiego, zwodziciel jest, bo choć nie jest zgoła Synem Bożym, a wżdy tak o sobie świadczył, jakoby był Synem Boga jedynego. Ale nasz jest szczyra prawda, bo jako granic nie czyniąc, aby wyłączył Ojca swego od kogo inego jego Ojcu równego, zgoła powiedał być Boga Ojca swego, tak też bez wszelkich granic Bóg jest Ojcem jego. I przeto wyraźnie świadczył, że Ojciec jego sam jest prawdziwy Bóg (Ioan. 17), rzekąc: "To jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, samego Boga prawdziwego". Gdy tedy Chrystus nie jest Synem jakiej pewnej pierwszej persony Boga trojakiego, ale Boga jedynego, tedyć stad jest jawno, że Chrystus indefinite brał imię Boże, gdy się wyznawał być Synem Bożym.
Pismo gdy tego przy, żeby było wiele bogów, nie zgoła przy, żeby okrom jedynego Boga nie był żadzien Bogiem, ponieważ i ludzie bogami zowie, ale tego przy, żeby był kto drugi taki, który by sam od siebie był Bogiem. Takiego drugiego nie masz okrom jedynego Boga i Ojca Pana naszego Jezu Chrysta. Bo ten sam jest studnią i autorem bóstwa wszystkich, którzykolwiek są bogami.
Dlategoż Paweł tak wyznawał (1 Corin. 8): "Bo aczkolwiek są, których zowią bogami, choć na niebie, choć na ziemi, jakoż wiele jest bogów i panów wiele, wszakże nam jedyny jest Bóg Ociec, z którego wszystko""
wers 1088, strona 57
"Jużeś widział, jako u Ezechijela 34. o sobie świadczył mówiąc: "Ja będę im za Boga, a sługa mój, Dawid (to jest Mesjasz), będzie książęciem w pośrzodku nich." Także u tegoż 37. Tymi słowy o sobie sam świadczy: "I oczyścię ich, i będą mi ludem, a ja będę ich Bogiem. A sługa mój, Dawid, będzie królem nad nimi i pastyrzem jednym będzie ich wszystkich".
I Ozeasz prorok także o tym świadczył tymi słowy: "Potem nawrócą się synowie izraelscy i będą szukać Jehowy, Boga swego i Dawida, króla swego". A Chrystus iż tak do Ojca mówił: "A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie samego prawdziwego Boga", a przeto w tej mowie to się jego o Ojcu zawiera świadectwo, że Ociec sam jest prawdziwy Bóg.
Przeto też i Paweł tak wyraźnie świadczył (1 Corin. 8): "A nam jedyny Bóg jest Ociec. A kto Bogu nie wierzy i Synowi jego, niech każdy się osądzi, czego jest godzien. A nie wierzy ten każdy, który Ojca Pana naszego Jezu Chrysta samego być Bogiem prawdziwym nie wierzy, zmyślając sobie jakiegoś Boga w jestności jedynego, a w personach trojakiego. A Bóg jako jest jeden w jestności, tak i w personie; bo toż to jest jestność Boża, co i persona jego, abowiem jest niezłożony; i przeto wszystek jest jednaki, nie trojaki."
wers 1186, strona 59
W opracowaniu
Haliny Górskiej, Konrada Górskiego i Zdzisława Zawadzkiego
Biblioteka Pisarzy Reformacyjnych
Polska Akademia Nauk
Instytut Filozofii i Socjologii
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Warszawa 1962
http://bracia.racjonalista.pl/historia/dawniej/piotr.htm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz