szeroko

test1

Teoria Manipulacji Noama Chomsky'ego



1. Rozpraszanie uwagi:
Kluczowym elementem kontroli społecznej jest odwrócenie uwagi od istotnych spraw i zmian dokonywanych przez polityczne i ekonomiczne elity, poprzez ciągłe rozpraszanie uwagi i zalew opinii publicznej nieistotnymi informacjami. Strategia odwrócenia uwagi jest kluczowa, aby zapobiegać zainteresowaniu społeczeństwa podstawową wiedzą z zakresu nauki, ekonomii, psychologii, neurobiologii i cybernetyki.
„Utrzymuj opinię publiczną odwróconą od realnych problemów społecznych, poprzez zniewolenie nieważnymi sprawami. Społeczeństwo musi być cały czas bardzo zajęte, bez czasu na myślenie”.
2. Wygeneruj problem i zaproponuj rozwiązanie:
Ta metoda jest również określana jako „problem – reakcja – rozwiązanie”. Stwórz taką sytuację (problem), która wywoła u odbiorców żądanie podjęcia natychmiastowych kroków, mających na celu rozwiązanie problemu lub zapobieganie mu w przyszłości. Na przykład: pozwól, by rozprzestrzeniła się przemoc, aby społeczeństwo zgodziło się na zaostrzenie norm prawnych w ochronie własnego bezpieczeństwa, za cenę swojej wolności. Wykreuj kryzys ekonomiczny, aby usprawiedliwić radykalne cięcia świadczeń socjalnych.
3. Zmiany wprowadzaj stopniowo:
Nie wprowadzaj radykalnych zmian drastycznie lecz stopniowo, przesuwaj granicę wytrzymałości i akceptacji krok po kroku, aż do granic wytrzymałości, rozbijając zmiany na kolejne lata. W ten sposób przeforsowano radykalne zmiany społeczno-ekonomiczne latach 80. i 90., które doprowadziły do ukształtowania się ekonomii neoliberalnej: minimum świadczeń, prywatyzacja, niepewność jutra, elastyczność zatrudnienia, masowe bezrobocie, wypłaty na niskim poziomie, brak gwarancji godnego zarobku – wprowadzenie takich zmian jednocześnie wywołałoby rewolucję.
4. Strategia odroczenia:
Kolejny sposób na wprowadzenie niemile widzianej zmiany to przedstawienie jej jako „bolesnej konieczności”, którą koniecznie będziemy musieli wprowadzić w przyszłości.
Ludziom łatwiej jest zaakceptować widmo przyszłego poświęcenie, niż wprowadzić zmianę od razu. Ponadto społeczeństwa mają tendencję do naiwnej wiary, że „wszystko będzie dobrze” i że być może uda się uniknąć poświęcenia. Taka strategia daje więcej czasu na oswojenie się ze świadomością zmiany, a także przyjęcie jej w atmosferze rezygnacji, kiedy przyjdzie czas by wcielić ją w życie.
5. Mów do społeczeństwa jak do dziecka:
Większość reklam i komunikatów kierowanych do opinii publicznej wykorzystuje język oraz sposób argumentowania, jakiego używa się, przemawiając do dzieci lub osób umysłowo chorych, a więc uproszczony i wręcz infantylny. Im bardziej chcesz zamglić obraz rzeczywistości swojemu rozmówcy, tym bardziej staraj się infantylizować komunikat. Dlaczego?
„Jeśli będziesz mówić do osoby, jakby miała ona 12 lat, to po wpływem sugestii prawdopodobnie odpowie lub zareaguje bezkrytycznie, tak jakby rzeczywiście miała 12 lub mniej lat”.
6. Skup się na emocjach, a nie na racjonalności:
Wykorzystywanie emocji to klasyczna technika mająca na celu odstawienie racjonalnej analizy i zdrowego rozsądku jednostki na bok. Co więcej, użycie języka odpowiednio nacechowanego emocjonalnie daje możliwość podświadomego zaszczepienia idei, pragnień, lęków, niepokojów, impulsów, a przez to wywołanie określonych zachowań.
7. Utrzymuj ludzi w ignorancji:
Uczyń społeczeństwo niezdolnym do zrozumienia metod sprawowania kontroli.
„Edukacja oferowana niższym klasom musi być na tyle uboga i na przeciętnym poziomie, aby przepaść ignorancji pomiędzy niższymi a wyższymi klasami utrzymywała się, a techniki kontroli pozostawały niezrozumiałe dla niższych klas”.
8. Promuj przeciętność:
Spraw, aby społeczeństwo uwierzyło, że bycie głupim, wulgarnym i niewykształconym jest w porządku.
9. Wzmacniaj w ludziach poczucie winy:
Pozwól, aby jednostki uwierzyły, że są jedyną osobą winną swoich niepowodzeń przez niedostatek inteligencji, zdolności lub własnych starań. Dzięki temu, zamiast buntować się przeciwko systemowi ekonomicznemu, który stawia jednostkę w niekorzystnej sytuacji, będzie ona żyła w poczuciu winy i dewaluacji własnej wartości, prowadząc do depresji. W takim stanie osoba stanie się bierna i niezdolna do podejmowania działań mających na celu zmianę systemu. Bierność oznacza brak rewolucji.
10. Poznaj ludzi lepiej niż oni są w stanie poznać siebie:
Przez ostatnich 50 lat szybki postęp w nauce spowodował rosnącą przepaść pomiędzy zasobami wygenerowanej wiedzy a tym, co jest dostępne (i tłumaczone) dla szerokich mas. Dzięki biologii, neurobiologii i psychologii elity władzy są w stanie posiąść zaawansowaną wiedzę na temat jednostek, jak i społeczeństwa, co pozwala im poznać człowieka lepiej, niż on sam może znać siebie. Oznacza to, że będąc w posiadaniu tej wiedzy można mieć większą kontrolę nad jednostkami, niż one same nad sobą


https://pl-pl.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1615822805104430&id=760131224006930

Domniemany zbór ariański w Gnojnie



Dariusz Kalina

W rejestrze poborowym powiatu wiślickiego z 1508 r. zapisano, że jest własnością Przecława Wojszyka, natomiast w 1540 r. na Gnojnie i Bardzie pisał się Krzysztof Gnoiński, a w kolejnym opisie osady z 1579 r. – wieś jest wydzierżawiona została od Przecława Wojszyka przez Kacpra Piątkowskiego .
W tym czasie do doszło do gorszących wydarzeń. Ks. Wiśniewski podaje, że: „W połowie XVI w. dziedzic wsi Gnojno, sprowadził niejakiego heretyka Marcina z Chmielnika, w dzień poświęcenia kościoła (1564 r.) przywiódł do świątyni, w czasie odprawiania Mszy św. i chciał go wprowadzić na ambonę, lecz gdy się temu mocno oparł proboszcz miejscowy ks. Hieronim Chycki, wspomniany Marcin miał kazanie od ołtarza pełne bluźnierstw przeciw świętym i kapłanom” .
Owym ministrem protestanckim był zapewne Marcin z Kalisza, osiadły w Chmielniku. Dalszym wypadkom i przejęciu kościoła zapobiegł gorliwy pleban sędziejowicki Hieronim Chycki pochodzący z okolicy, który przeciwstawił się „nie tylko słowem, ale i siłą różnowierczym kolatorom” i zdołał przeszkodzić „profanacji” kościoła w Gnojnie” . Zboru tego nie notują akta synodów różnowierczych, a uwaga jemu poświęcona przez autorów piszących o Braciach Polskich wynika z faktu przynależności rodu Gnoińskich do ruchu antytrynitarzy - najbardziej znaną postacią jest Janina Gnoińska herbu Warmia, żona Jana Sienieńskiego założyciela Rakowa .
Brak informacji o profanacji kościoła ze strony protestantów potwierdza wizytacja parafii w 1598 r., ale na terenie okręgu parafialnego mieszkało wielu protestantów, a wielu z nich wyznawała unitarianizm . Ponadto inne fakty przeczą istnieniu protestanckiego zboru. - W 1604 r. proboszczem gnojeńskim był ks. Jakub Grodecki z Wiślicy. Za jego czasów współpraca z ariańskim sąsiadami układała się zupełnie dobrze – w 1626 r. ułożył się z Krzysztofem Wiszowatym w sprawie pola zwane Zaduszne. Ponadto we wsi funkcjonował szpital dla ubogich, uposażony w 1620 r. przez Hieronima Zagórskiego dziedzica wsi Jarząbki w dwa stajania gruntu. Funkcjonowała również miejscowa szkoła parafialna, wzmiankowana w 1664 r.
W tym czasie właścicielem wsi i kolatorem kościoła był Hieronim Rzeszowski. Potem Gnojno przechodziło w ręce Lanckorońskich. Trzeba tu wspomnieć o związkach rodzinnych Lanckorońskich z Zborowskimi, jak również podkreślić fakt, iż obie rodziny w drugiej połowie XVI wieku należały, jeśli nie do wyznawców, to do zwolenników nauki Jana Kalwina. Przyjmuje się dotąd, iż na terenie wsi znajdował się zbór protestancki, a dokładniej ariański „…z portretem założyciela – Jana Gnoińskiego, zburzono całkowicie w 1945 r.” .
Nim wyjaśnimy dokładniej losy protestantyzmu na terenie parafii gnojeńskiej, należy stwierdzić, że do jego powstania przyczynili się zapewne Lanckorońscy, którzy byli dziedzicami Gnojna w pierwszej połowie XVII w. Stąd właśnie wzięła się koniecznośc powtórnej konsekracji świątyni, do której doszło najpierw ok. 1596-1598, a po raz kolejny w 1677 r. – jak świadczy napis umieszczony wewnątrz świątyni.
W drugiej połowie XVII w. dziedziczył tu Stefan Bogusław Rupniewski herbu Szreniawa, syn Wojciecha i Heleny z Ożarowskich, którzy byli kalwińskiego wyznania. W młodości zapewne pod wpływem wuja Stefana Bidzińskiego z Bidzin przeszedł na katolicyzm. Od tego czasu stał się fanatycznym zwalczycielem protestantów.


Szlak Braci Polskich
Źródło:
https://www.facebook.com/szlakbracipolskich/posts/1422943497741846



Manifest Kongresu Świeckości

Szanowni Państwo!
Z ogromną radością zawiadamiamy, że Manifest Kongresu Świeckości został dziś uroczyście podpisany przez wszystkie uczestniczące w Kongres Świeckości - Warszawa 21-22 X 2017 ugrupowania polityczne, to jest: Partię RAZEM, Sojusz Lewicy Demokratycznej, Partia Zieloni, Inicjatywa Polska, Unia Pracy, Socjaldemokracja Polska, Inicjatywa Feministyczna oraz Wolność i Równość. Jest to dla doniosły dzień dla wszystkich, którym bezstronność wyznaniowa Państwa leży na sercu. Dokument w imieniu ugrupowań podpisali: Dorota Budacz (RAZEM), Joanna Senyszyn (SLD), Aleksandra Kołeczek oraz Marek Kossakowski (ZIELONI), Paulina Piechna - Więckiewicz (INICJATYWA POLSKA), Dariusz Nowak (UNIA PRACY), Arkadiusz Kasznia (SDPL), Katarzyna Kądziela (INICJATYWA FEMINISTYCZNA), Piotr Musiał (WiR).



Łemkowski ślub i wesele

Myśleliśmy, że na ślubach i weselach widzieliśmy już wszystko. Jednak ten szczególny dzień Natalii i Andrzeja był dla nas czymś zupełnie nowym.
Tradycje, obrzędy, ślub w cerkwi, wspaniała muzyka Łemkowski Zespół Folkowy Serencza, wyjątkowe momenty i wiele szczerych emocji.
Ceremonia:
Cerkiew Greckokatolicka pw. Św. Paraskewi w Małastowie

Bektaszyci- kim są?

Przez mainstreamowych muzułmanów, bektaszyci są traktowani jako heretycy i umieszczani poza islamem. No bo jak mają Prawdziwi Islamiści patrzeć w spokoju na ludzi, którzy traktują kobietę jako równą mężczyźnie, rakiji i wieprzowiny sobie nie odmówią, oraz gdzieś mają ramadan, szariat i dżihad?!




By Kj1595 - Own work, Public Domain, Link


Sekta bektaszytów przyjęła się w Albanii bardzo dobrze, bo pozwalała w Imperium Osmańskim „przepchnąć” elementy chrześcijańskie, stąd do dziś bektaszyci uznają chrzest, spowiedź, znak krzyża i celibat duchownych.
Bektaszyci byli popularni wśród janczarów, dlatego gdy sułtan rozwiązał ich korpus na początku XIX wieku, w kłopocie znaleźli się też ci chrześcijano-muzułmanie. Z czasem odbudowali się w Turcji, ale niemal wiek później Attaturk zakazał ich działalności i w 1925 przenieśli siedzibę z Turcji do Tirany. Można więc twierdzić, że dziś jest to religia specyficznie albańska, choć tylko 20% albańskich muzułmanów, przyznaje się do związków z bektasziją. Najsłynniejszym baktaszytą był Ali Pasza z Tepelene.


Tradycyjnie, bektaszyci mogą piąć się po wielu stopniach duchowości: podstawowy stopnień to aşıks (aszik)-nowe osoby i te nieinicjowane, drugi to mühip (po inicjacji-uczeń duchowy), trzeci to derwisz, a czwarty baba (ojciec). Baba zwykle zarządza tekke (świątynią). Ponad nim znajduje się dede/halife-baba. Na samej górze stoi dedebaba. Tradycyjną siedzibą dedebaba jest Pir Evi, Dom Świętych, znajdujący się w świątyni Haji Bektash w centralnej Anatolii w miasteczku Hacıbektaş (aka Solucakarahüyük). Miejsce to jest duchową stolicą zakonu bektaszijja w Turcji.
Paradoksalnie, bektaszyci zwykle wspierają idee świeckości państwa, bo to oznacza, że nie będą prześladowani przez główne odłamy islamu. W 1993 macedoński rząd odmówił zarejestrowania bektaszytów. Przypuszczam, że nie podobał mu się albański charakter tej religii.

W doktrynie teologicznej na uwagę zasługuje koncept „jedności bytu”, który pachnie panteizmem. Mnie podoba się fakt, że sięgają po poezję i humor, od którego zacząłem ten odcinek. Może dzięki temu dystansowi i mistycyzmowi, bektaszyzm cieszył się pewną popularnością wśród lokalnych masonów?


Imam naucza o źle płynącym z alkoholu i pyta – Jeśli postawicie przed osłem wodę i rakiję, to co wybierze?
Bektaszysta odpowiada – Wodę!
– Dobrze! – chwali imam. – A dlaczego?
– Bo jest osłem


Źródło:
https://panhoryzontu.wordpress.com/2014/07/30/droga/