szeroko

test1

Prawosławny papież Afryki z pielgrzymką w Polsce

Tymczasem kraj nad Wisłą odwiedził kolejny już papież- tym razem afrykańsko-prawosławny... 😃

Prawosławny patriarchat aleksandryjski – jeden z patriarchatów w Kościele prawosławnym, historycznie trzeci po Rzymie i Konstantynopolu. Przed ustanowieniem patriarchatu w Konstantynopolu zajmował drugie miejsce, po Rzymie, a przed Antiochią. Historia Kościoła w Aleksandrii sięga czasów apostoła i ewangelisty Marka, który ewangelizował w Egipcie, zakładając pierwsze w Afryce biskupstwo.

Oficjalny tytuł papieża-patriarchy aleksandryjskiego brzmi: Wielce Bosko Błogosławiony Papież i Patriarcha Wielkiego Miasta Aleksandrii, Libii, Pentapolis, Etiopii, całego Egiptu i całej Afryki, Ojciec Ojców, Pasterz Pasterzy, Trzynasty Apostoł i Sędzia Świata.

W starożytności chrześcijańskiej, Aleksandria była niezwykle silnym centrum monastycznym i teologicznym, a powstała tam Aleksandryjska Szkoła Teologiczna wywierała wielki wpływ na cały chrześcijański świat. Obecnym papieżem jest Teodor II, który jest zarazem 116 patriarchą Kościoła aleksandryjskiego.


null

null

19 września 2018 roku rozpoczęła się wizyta Papieża i Patriarchy Aleksandrii i całej Afryki Teodora II w Polsce. Delegacja Patriarchatu Aleksandryjskiego przybyła do Polski na zaproszenie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego i odwiedzi – oprócz warszawskich ośrodków prawosławnych – także Podlasie i Lubelszczyznę.


Stop pedofilom w sutannach- kukły ministrantów



Ogólnopolskie protesty przeciwko pedofilii księży coraz bardziej przybierają na sile i słusznie.
"Stop pedofilom w sutannach" - baner z takim napisem zawisł nad ranem na Moście Gdańskim w Warszawie. W sąsiedztwie powieszono też 4 figury symbolizujące ministrantów. Wszystkie ubrane w komże, z kartkami na piersiach - "Adam, lat 14, ofiara księdza", Jaś, lat 8, Marek, lat 9...
Warszawa, Most Gdański, godz. 5.30




OKO.press

"Stop pedofilom w sutannach" - baner z takim napisem zawisł nad ranem na Moście Gdańskim w Warszawie. W sąsiedztwie powieszono też 4 figury symbolizujące ministrantów. Wszystkie ubrane w komże, z...

Medytacja unitariańska w intencji Afryki

Proponowana w tym miesiącu wspólna modlitwa/medytacja/słowo na wrzesień przy zapalaniu wspólnego płomienia na unitariańskich spotkaniach. Tym razem jest w intencji Afryki.

September 2018
Global Chalice Lighting Words

The words of the Unitarian/Universalist Pan African Cooperative Leadership Team: Burundi: Niragira Françioise & Ndihokabwayo Jean Bosco; Kenya: Magara Justine & Wanjiru Emma; Nigeria: Matimoju Adeyinka; Rwanda: Ndagijimana Jean Maurice & Uwayisaba Clement; South Africa: Roux Malan & Mouanga Gur



Polish:
Zapalamy ten kielich ku czci nadzwyczajnych zalet kontynentu afrykańskiego: jego naturalnego piękna, głębokiego humanizmu i spontanicznej radości. Zapalamy ten znicz, aby pamiętać, że wszyscy jesteśmy dziećmi Afryki- kolebki ludzkości. Zapalamy ten znicz, aby dzielić się wolnością w Afryce, aby świat , pomimo blizn pozostawionych jej przez kolonializm, podziwiał piękno jej mieszkańców i ziemi. Zapalamy ten znicz dla uczczenia naszych wysiłków, aby dopasować unitariańskie nauczanie i działania do afrykańskiej rzeczywistości. Zapalamy ten znicz dla Afryki i dla jej ludzi z życzeniami zdrowia, pokoju i dostatku. Niech ich przyszłość i przyszłość świata będzie tak jasna jak ten płomień. Zapalam ten znicz z troską o naszych braci i siostry, którzy szukają swojej drogi. Niech ten płomień pomoże im znaleźć ją odnaleźć i nią podążać.

Zapalamy ten znicz w intencji wszystkich cierpiących na świecie, żeby znaleźli ukojenie, nadzieję i nowe siły w naszej wierze. Zapalamy ten kielich wspierając wszystkich w ochranianiu najbardziej bezbronnych i potrzebujących. Zapalamy ten znicz dla wiekuistej miłości, sprawiedliwości , empatii i współdziałania pomiędzy nami i naturą. zapalamy ten znicz dla potwierdzenia naszych korzeni, naszej wiary i aby cała ludzkość zmieniała świat na lepsze miejsce do życia dla nas i dla następnych pokoleń.

Obowiązkowe śluby cywilne we Francji

► 20 września 1792 roku wprowadzono we Francji obowiązkowe śluby cywilne.

W prawie rodzinnym ustawodawstwo rewolucyjne wprowadziło istotne zmiany inspirowane ideologią liberalizmu, zmierzające do rozluźnienia krępujących jednostkę tradycyjnych więzów rodzinnych. Osłabieniu uległa spoistość dawnej feudalnej struktury rodziny opartej na patriarchalnej władzy rodzicielskiej. Dekret z 28 sierpnia 1792 roku znosił nieograniczoną w czasie władzę ojcowską, która w krajach prawa pisanego była ukształtowana na wzór wszechwładnej rzymskiej patriae potestatis. Zniesiono obowiązek uzyskania zezwolenia ojca na zawarcie małżeństwa przez nupturientów po ukończeniu dwudziestego pierwszego roku życia. Reakcją przeciw feudalnej strukturze rodziny było także rozszerzenie praw dzieci nieślubnych.

Radykalnym przeobrażeniom w duchu laicyzacji i liberalizacji stosunków rodzinnych uległo osobowe prawo małżeńskie, które dotychczas było regulowane normami wyznaniowymi. Jeszcze przed wybuchem Rewolucji, w 1787 roku, wprowadzono śluby cywilne dla niekatolików. Konstytuanta uznała małżeństwo za kontrakt cywilny, co zostało expressis verbis zapisane w Konstytucji z 1791 roku. Na tej podstawie wydano ustawę z 20-25 września 1792 roku zawierającą szczegółowe regulacje dotyczące małżeństwa jako umowy cywilnoprawnej ze wszystkimi płynącymi stąd skutkami m.in. co do formy jej zawarcia czy rozwiązania przez rozwód. Dążenie do pełnej laicyzacji i liberalizacji związku małżeńskiego doprowadziło do zniesienia niemal wszystkich znanych prawu kanonicznemu przeszkód małżeńskich. Zakres przeszkód z tytułu pokrewieństwa został ograniczony jedynie do krewnych w linii prostej i rodzeństwa.

Ustawa z 1792 roku była aktem prawnym o przełomowym znaczeniu, jeśli idzie o sytuację prawną kobiety w małżeństwie. Usunięto najbardziej jaskrawe przejawy władzy męża nad żoną znane prawom przedrewolucyjnym, jak prawo cielesnego karcenia żony, ius castigandi, czy też prawo zamknięcia żony cudzołożnej w klasztorze. Ideą nowych regulacji prawnych było dążenie do zapewnienia równoprawnej pozycji małżonków w czasie trwania związku małżeńskiego, jak również równych praw do jego rozwiązania.

Dopuszczalność rozwodu była uzasadniona naturalnym prawem do wolności indywidualnej, której zaprzeczeniem byłoby jakiekolwiek zobowiązanie o charakterze nieodwołanym. Przyczyny żądania rozwodu zakreślono szeroko. Obok rozwodu za obopólną zgodą jedna strona mogła wystąpić o rozwiązanie małżeństwa mi.in. z powodu niezgodności charakterów, choroby psychicznej współmałżonka, skazania na ciężkie kary, a także dłuższej nieobecności bez podania przyczyn. Zniesiono instytucję separacji od łoża, która przez wymóg zachowania wierności małżeńskiej stanowiła w istocie – jak mówiono – naruszenie indywidualnej wolności człowieka, jak również naruszenie swobody do ponownego małżeństwa (notabene tymi samymi argumentami operowano przy zniesieniu celibatu księży). Wraz z pogłębianiem się fali rewolucyjnej postanowienia dekretu uległy dalszej liberalizacji na mocy poprawki z 4 floréala roku III, na podstawie której rozwód następował automatycznie po 6 miesiącach faktycznej separacji. Ale już niebawem nastąpił odwrót od dotychczasowej polityki, a prawem z 15 thermidora roku III zarządzono rewizję akt rozwodowych w celu ograniczenia zbyt dużej swobody w praktyce rozwiązywania małżeństw. Łącznie w Paryżu liczbę rozwodów szacuje się w latach 1792-1803 na około trzynaście tysięcy. Zważywszy, iż ślubów było około pięćdziesięciu tysięcy – co czwarte małżeństwo kończyło się rozwodem.

W prawie rewolucyjnym nastąpiło również ustawowe uregulowanie instytucji wolnych związków, konkubinatów. Ważnym krokiem ustawowym w tej materii było nawet przyznanie dzieciom z takich związków praw spadkowych po ojcu i matce, za: I. Malinowska-Kwiatkowska, Małżeństwo przed urzędnikiem świeckim w przedrewolucyjnej Francji, „Acta Universitatis Nicolai Copernici. Nauki Humanistyczno-Społeczne. Prawo” 1990, z. 30; K. Sójka-Zielińska, Wielkie kodyfikacje cywilne. Historia i współczesność, Warszawa 2009; P. Pomianowski, Rozwód w prawie francuskim w latach 1792-1816, "Studia Iuridica Lublinensia" 2016, nr 3.



Źródło:
https://www.facebook.com/rewolucjafrancuska/photos/a.993877777316417/1974067042630814/?type=3&theater

Stryczek: Jezus nie kazał się dzielić

Jacek Stryczek (ur. 25 maja 1963 w Libiążu) – polski duchowny katolicki kojarzony z akcją "Szlachetna Paczka", duszpasterz akademicki oraz były (?) prezes Stowarzyszenia Wiosna. . Od 2007 jest Duszpasterzem Ludzi Biznesu i Duszpasterzem Wolontariatu w Małopolsce. Specjalizuje się w tematyce PR Kościoła oraz społecznej odpowiedzialności biznesu. Zwany przez wielu Balcerowiczem w sutannie (typowy xiądz), a przez byłych podwładnych jest obecnie oskarżany o mobbing...


Jak Kościół zdobywał władzę w Polsce



Krótka historia o tym, jak obecnie panujący nam związek wyznaniowy powoli i konsekwentnie zdobywał władzę w kraju nad Wisłą.

"Z tych archiwów jasno wynika, że po 1989 roku Kościół katolicki pełnił funkcję siły współrządzącej państwem"


Za zamkniętymi drzwiami "Z tych archiwów jasno wynika, że po 1989 roku Kościół katolicki pełnił funkcję siły...
Posted by Mroki Średniowiecza on Friday, September 19, 2014

Politeistyczny Obrzęd Słowiański

Rodzimy (Słowiański)
Wystarczy odtworzyć lub przeczytać.
Obrzęd ofiarny do wszystkich bogów w intencjach własnych.

O ile nie wiemy do jakiego Boga się zwrócić w konkretnej sprawie, proponuje wybrać Światowida a właściwy Bóg z odpowiednimi kompetencjami sam pospieszy nam z pomocą.
Szykujemy pokarm i napoje jeśli ktoś może to wino lub inny napój i świecę. Odczytujemy lub odsłuchujemy treści zapalamy świecę w momencie (Zapalmy święty ogień) oraz w momencie ( tu powiedz o co prosisz) wyrażamy swoje prośby na koniec spożywamy wcześniej przygotowane pokarmy. Nie odchodzimy od stołu nie nasyceni starajmy się dobrze najeść i zrelaksować.
Obrzęd ofiarny do wszystkich bogów w intencjach własnych.



Udawanie biskupa i leżenie krzyżem- atrakcje kolonijne


Chociaż sezon kolonijny już za nami, my znaleźliśmy atrakcje, które doskonale wpisują się w polską rzeczywistość zdominowaną przez jedynie słuszną religię. Na pierwszym planie umieściliśmy udawanie (wcielenie się w rolę) biskupa. Nie jest to wcale kolejny występ znanych w świecie ministrantów z Waliszewa, ale pomysł bractwa rycerskiego na spędzenie czasu. W związku z ciągle spadającą liczbą powołań, trzeba już od dziecka zachęcać do zdobycia zawodu duchownego, a kariera wcale nie musi skończyć się na tylko stanowisku biskupa.

Chrześcijański rasoterroryzm



CHRZEŚCIJAŃSKI RASOTERRORYZM czyli biała supremacja (ang. white supremacy)
Biali supremacjoniści sprzeciwiają się gwałtownie mieszaniu ras, szczególnie międzyrasowym małżeństwom. Według nich jest to niszczenie tego, nad czym ewolucja (Natura) pracowała przez tysiąclecia. Utrzymywanie „czystości krwi” jest podstawowym dogmatem tego ruchu. Podtrzymują także tezę o intelektualnej, etycznej i duchowej niższości Azjatów, Latynosów, Murzynów, Semitów i homoseksualistów. Niektórzy twierdzą, że nie zamierzają szkodzić nie-białym, lecz dążą jedynie do utrzymania czystości genetycznej. Niektóre grupy supremacjonistyczne, szczególnie w krajach niemieckojęzycznych, aktywnie występują jako nazistowskie – zbiorczo określa się je mianem neonazistów.

W Stanach Zjednoczonych ruchy białych supremacjonistów są niekiedy powiązane z chrześcijańskimi fundamentalistami, aczkolwiek większość chrześcijan zdecydowanie odcina się od nich, uważając ruchy supremacjonistów za niechrześcijańskie. Niektórzy supremacjoniści uważają przemoc za uzasadnioną metodę wspierania swojej sprawy. Charakterystyczną cechą jest w nich także męskie przywództwo.

Niektórzy zwolennicy białej supremacji określają się mianem odynistów. Jednak nie wszyscy odyniści są supremacjonistami. Supremacjonistyczna wersja odynizmu ma niewiele wspólnego z Christian Identity, ale istnieje jedno kluczowe podobieństwo: odynizm w tej odmianie zakłada dualizm – podobnie jak Christian Identity – jeśli chodzi o podział uniwersum na dwa światy, białych i czarnych (czyli nie-białych). Najbardziej fundamentalna różnica między tymi dwiema ideologiami polega na tym, że odyniści są ruchem neopogańskim.

Wiele grup supremacjonistycznych nie jest związanych z doktrynami religijnymi. Grupy te – jak American Nazi Party – są raczej motywowane politycznie, a nie religijnie. Ku Klux Klan, jedna z najbardziej znanych grup rasistowskich w USA, proponuje segregację rasową, która nie jest oparta na motywacji religijnej, choć niektóre z jej grup deklarują się jako otwarcie protestanckie.

Grupy białych supremacjonistów istnieją w większości krajów o znaczącym udziale białej ludności, łącznie ze Stanami Zjednoczonymi, Europą, częściami Ameryki Łacińskiej, Australią i Afryką Południową. Jednak we wszystkich tych miejscach ich poglądy są podzielane przez zdecydowaną mniejszość ludności, a aktywne członkostwo jest śladowe.

ROZPRZESTRZENIANIE
Wojownicze stanowisko reprezentowane przez niektóre grupy spowodowało, że są one dokładnie obserwowane przez organy egzekwujące przestrzeganie prawa. W niektórych krajach europejskich, które niedawno doświadczyły skutków takich poglądów, zwłaszcza w czasie drugiej wojny światowej, grupy białych supremacjonistów są zakazane przez rozmaite przepisy – takie jak prawo zabraniające głoszenia nienawiści, czy prawo zakazujące istnienia organizacji sprzeciwiających się w zasadniczy sposób istnieniu wieloetnicznego, wielorasowego i demokratycznego społeczeństwa.

PRZEMOC
National Alliance jest prawdopodobnie najbardziej znaną organizacją dzięki swojemu byłemu przywódcy, Williamowi Pierce'owi, który był jedną z najbardziej rozpoznawanych postaci ruchu białych separatystów (National Allaince określa sama siebie mianem organizacji separatystycznej, a nie supremacjonistycznej). Pierce napisał The Turner Diaries i prowadził program radiowy „American Dissident Voices”. Dzięki nim, Pierce zapewnił swoim zwolennikom ideologiczne i praktyczne przygotowanie do popełniania aktów przemocy. Retoryka tych grup w dużej mierze naśladuje retorykę Adolfa Hitlera, zarówno co do treści, jak i ideologii politycznej. Religia Pierce'a – kosmoteizm – była przeniknięta ideami „rasowej czystości” i eugeniki. W 1997 roku Pierce stwierdził:

W ostatecznym rozrachunku musimy się odseparować od czarnych i innych nie-białych, i trzymać się na osobności, niezależnie od tego, czego to będzie od nas wymagać. Musimy to zrobić nie dlatego, że nienawidzimy czarnych, lecz dlatego, że nie będziemy mogli przeżyć, jeśli pozostaniemy z nimi zmieszani. I nie będziemy mogli przeżyć, jeśli pozwolimy Żydom i innym zdrajcom pozostać wśród nas i powtarzać akty zdrady. W końcu musimy ich dopaść i pozbyć się ich.
The World Church of the Creator, obecnie zwany Creativity Movement, jest przykładem przemocy dokonywanej przez białych supremacjonistów w celu wywołania wojny ras. Ben Klassen, założyciel organizacji, wierzył, że w jego religii jest tylko jedna rasa. Poza głównym punktem wiary, jego ideologia jest podobna do ideologii wielu grup Christian Identity w swoim przekonaniu, że w rządzie federalnym, międzynarodowej bankowości i mediach istnieje żydowski spisek. Uważają one, że musi nastąpić tzw. RAHOWA (RAcial HOly WAr – ang. „Święta Wojna Rasowa”), aby usunąć ze świata Żydów i inne „błotne” rasy. We wczesnych latach 90. nastąpił dramatyczny wzrost liczebności tej grupy, wskutek narastającej wiary w Apokalipsę i przekonanie, że nadciąga RAHOWA. W 1996 roku, Matthew Hale – który stał się znany dzięki temu, iż odmówiono mu przyznania licencji na praktykowanie prawa – został nowym przywódcą Kościoła Stworzyciela. Hale dokonał wielu zmian w ugrupowaniu, zmieniając nazwę na Światowy Kościół Stworzyciela, aby nadać mu pozór światowego zasięgu.

Ostatnie zdarzenia pokazały chęć członków do uczestniczenia w aktach przemocy. Członkowie Kościoła z południowej Florydy są podejrzewani o szereg pobić na tle rasowym. Czterech członków zostało też skazanych za pobicie i obrabowanie żydowskiego właściciela sklepu z wideo – prawdopodobnie usiłowali zdobyć pieniądze.

Wielu wierzy w konieczność stania się męczennikami. Przykładowo, Robert Mathews, przywódca grupy The Order, zginął w starciu ze stróżami prawa. Podobnie, William King znajdował upodobanie w tym, że zostanie skazany na karę śmierci za zamordowanie Jamesa Byrda.

ORGANIZACJE WYZNAJĄCE TĄ IDEOLOGIĘ (te bardziej znane)
- Afrikaner Weerstandsbeweging (AWB)
- American Nazi Party
- Aryan Brotherhood
- Aryan Nations
- Christian Conservative Church
- Ku Klux Klan (KKK)
- National Alliance (grupa stosuje nazwę White Separatist)
- The Posse Comitatus
- The Order
- White Aryan Resistance (WAR)
- White Patriot Party
- World Church of the Creator (WCOTC)
- White Revolution
- Krew i Honor
------------------------
Źródło:
https://pl-pl.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1801796303173745&id=760131224006930

Polscy kibole pokochali Hitlera?



Jak można przekonać się poniżej, wśród ekstremistów stadionowych nastała nowa moda. Wszystko wskazuje na to, że autorami muralu są kibole Ruchu Chorzów. 


Najmniejsza katedra świata w szopie ogrodowej

Przy powierzchni zaledwie 19 x 12 stóp, miejsce które pokażemy może być nie tylko najmniejszą katedrą w Hampshire, ale także na świecie. I to nie wszystko. Wyjątkowe miejsce kultu zostało umieszczone w szopie ogrodowej, dlatego zostało nominowane do nagrody "Niesamowite szopy roku" przyznanej przez Channel 4.


Wszystko to absolutnie nie jest żartem, a katedra jest używana w celach liturgicznych:
https://www.youtube.com/watch?v=Gs-IU3gjCQA&t=86s

Wypędzanie ducha z chorego na padaczkę

DUCH EPILEPTYKA RZUCIŁ GO W TRUSKAWKI cz. 2 !!! Ewangelizacja Sandra Kowalczyk 25.05.18

UWAGA! UDOSTĘPNIAJCIE PROSZĘ!

NIECH KAŻDY WIE JAK POSTĄPIĆ W CZASIE ATAKU PADACZKI!

PRZECZYTAJCIE CAŁOŚĆ!

FILM poniżej jest przykładem na NIEWIEDZĘ i CIEMNOTĘ ludzką!

EPILEPSJA (padaczka) jest chorobą jak każda inna!

W przypadku jak ktoś ma atak:

1. Zabezpieczamy głowę przed urazami - podkładamy coś (nasze ręce, cokolwiek) NIE unieruchamiamy głowy!

2. NIE przytrzymujemy ciała! Umożliwiamy, żeby napinanie mięśni przebiegało w sposób naturalny dla ataku!

3. NIE WKŁADAMY NIC DO UST!!!

4. Po ustaniu ataku, kładziemy osobę w pozycji BOCZNEJ BEZPIECZNEJ (każdy ma obowiązek ją znać), żeby ułatwić odpływ śliny i zapobiec zakrztuszeniu!

Po ataku epileptyk ZAPADA W SEN - musi się wyspać po wysiłku związanym z napadem padaczki!
NIE PODNOSIMY, NIE PRZENOSIMY (chyba że leży na środku ruchliwej ulicy) DZWONIMY PO POGOTOWIE - oni go przeniosą!

Jak wygląda przykładowy atak:

- chwilę przed atakiem osoba zachowuje się jak pijana lub naćpana (traci orientację w terenie, mowa bełkotliwa, zaburzenia
widzenia, równowagi), MOŻE BYĆ AGRESYWNA - efekt braku kontroli z rzeczywistością i wytworów wizualnych lub dźwiękowych - chory może widzieć i słyszeć nie istniejące zjawiska, osoby, rzeczy.

2. Traci równowagę - pada bezwładnie na ziemię - jeśli stoi. Atak może odbyć też na siedziąco lub nawet! na stojąco

3. Wydaje z siebie głośny "nieludzki" dźwięk

4. Zastyga na moment w dziwnej "nieludzkiej" pozycji

5. Ciało zaczyna drżeć - chorym "rzuca i miota"

6. Oczy mogą wywrócić się "na drugą stronę", chory może wydawać dziwne dźwięki, charczenie, jęki itp, z ust wydobywa się ślina w formie piany, czasem z krwią - efekt przygryzienia języka

Może nastąpić niekontrolowane oddanie moczu lub stolca (rozluźnienie zwieraczy)

7 .Twarz przybiera "nieludzki" grymas, zmienia kolor (dosłownie!) na szarą lub lekko siną - efekt wysiłku i chwilowego niedotlenienia

8. Chory może łapać rzeczy blisko niego (np włosy pochylakącego się) i nie puszczać

Atak choć wygląda okropnie jest NATURALNĄ CZĘŚCIĄ CHOROBY!
PO ATAKU CHORY WRACA DO NORMALNEGO FUNKCJONOWANIA (jak się wyśpi)

JEŚLI PO ATAKU (po chwili bezdechu) osoba zaczyna łapać powietrze to WSZYSTKO JEST OK. WEZWANIE POGOTOWIA JEST TYLKO PO TO, ŻEBY NIE ZOSTAWIĆ OSOBY ŚPIĄCEJ NA ULICY! Jeśli atak ma miejsce w domu, lub gdzieś, gdzie osoba może się wyspać i oddycha swobodnie - NIE MA POTRZEBY DZWONIĆ PO POGOTOWIE - chyba, że nie jesteśmy w stanie ocenić swobody oddechu.

Nie oczekujmy po ataku, że osoba nawiąże z nami kontakt logiczny. Musi upłynąć trochę czasu.

EPILEPSJA nie jest OPĘTANIEM ANI CHOROBĄ PSYCHICZNĄ!
NAUCZMY SIĘ POMAGAĆ A NIE SZKODZIĆ W CZASIE ATAKU!