Bracia Polscy i muzyka

Bracia Polscy i ich stosunek do śpiewu i muzyki

Ireneusz Trybulec (lutnista, zespół „Camerata Cracovia”)

Bracia Polscy zwani arianami, najbardziej radykalny odłam polskiej reformacji, wyodrębnili się w latach 60-tych XVI wieku ze zboru kalwińskiego. Już na początku swej działalności część z arian w imię ideałów ewangelicznych uwalnia swych poddanych, rozprzedaje majątki szlacheckie, ponieważ były nadane ich przodkom za przelewanie krwi na wojnie, rezygnuje z obejmowania urzędów i jest przeciwko karze śmierci. Nie biorą też Bracia Polscy udziału w wojnach i nie noszą broni. W kwestiach dogmatycznych odrzucają dogmat o Trójcy, uznając go za niebiblijny (antytrynitaryzm), chrzest niemowląt zamieniają na chrzest dorosłych, nie wierzą w istnienie duszy nieśmiertelnej (uznają jedynie zmartwychwstanie do życia w niebie), ani w istnienie piekła jako miejsca wiecznych mąk. Eliminują kult obrazów i kult świętych oraz wiele innych obrządków i ceremonii nie znajdujących potwierdzenia w Biblii. W 1658 r. dekretem sejmowym skazani zostali pod karą śmierci na banicję. Większość nie wyrzekła się swej wiary i poszła na emigrację – do Holandii, Siedmiogrodu, Prus.