Hymny do: Aresa, Posejdona, Hefajstosa i Matki Bogów

 Hymny homeryckie cz.3

Do Aresa [8]

Homer

W hełmie złocistym Aresie, siedzący na wozie, przemożny,

hardy, zbrojny spiżem i tarczą, miast opiekunie,

w boju potężny, o twardej i niestrudzonej prawicy,

tarczo Olimpu i ojcze Nike niosącej zwycięstwo,

mężów najsprawiedliwszych przywódco, podporo Themidy,

berło dzierżący odwagi, co krąg płomienny wśród siedmiu

szlaków eteru zataczasz, gdzie ciebie ogniste rumaki

niosą stale po trzeciej orbicie naszego wszechświata,

usłysz mnie, ludzi stronniku, młodości dawco kwitnącej,

ześlij z niebios na nasze żywoty jasność łagodną,

tudzież moc Aresową, ażebym zdołał odpędzić

klęskę nielitościwą, co ponad mą głową się zbiera,

oraz ugiął w swych piersiach zwodniczą ducha gorliwość!

Serca złą siłę powstrzymaj, gdyż ona mną niecnie kieruje

w bitwy zgiełkliwej zamęty. Wszak jesteś władny, o szczęsny,

sprawić, bym w prawach łagodnych zażywał miłego pokoju,

walki zaś tak nienawistnej i śmierci gwałtownej uniknął.

Εἲς Ἄρεα

Ἆρες ὑπερμενέτα, βρισάρματε, χρυσεοπήληξ,

ὀβριμόθυμε, φέρασπι, πολισσόε, χαλκοκορυστά,

καρτερόχειρ, ἀμόγητε, δορισθενές, ἕρκος Ὀλύμπου,

Νίκης* εὐπολέμοιο πάτερ, συναρωγὲ Θέμιστος,

ἀντιβίοισι τύραννε, δικαιοτάτων ἀγὲ φωτῶν,

ἠνορέης σκηπτοῦχε, πυραυγέα κύκλον ἑλίσσων

αἰθέρος ἑπταπόροις ἐνὶ τείρεσιν, ἔνθα σε πῶλοι

ζαφλεγέες τριτάτης ὑπὲρ ἄντυγος αἰὲν ἔχουσι:

κλῦθι, βροτῶν ἐπίκουρε, δοτὴρ εὐθαρσέος ἥβης,

πρηὺ καταστίλβων σέλας ὑψόθεν ἐς βιότητα

ἡμετέρην καὶ κάρτος ἀρήιον, ὥς κε δυναίμην

σεύασθαι κακότητα πικρὴν ἀπ' ἐμοῖο καρήνου,

καὶ ψυχῆς ἀπατηλὸν ὑπογνάμψαι φρεσὶν ὁρμήν,

θυμοῦ αὖ μένος ὀξὺ κατισχέμεν, ὅς μ' ἐρέθῃσι

φυλόπιδος κρυερῆς ἐπιβαινέμεν: ἀλλὰ σὺ θάρσος

δός, μάκαρ, εἰρήνης τε μένειν ἐν ἀπήμοσι θεσμοῖς

δυσμενέων προφυγόντα μόθον Κῆράς τε βιαίους.

Hymn do Posejdona

Homer

Śpiewać zaczynam o Posejdonie, bogu potężnym,

który potrafi wstrząsać i ziemią i morską pustynią,

o władcy mórz, co posiadł Helikon i Ajgi rozległe.

Ziemiowstrząśco, podwójną cię władzą uczcili bogowie,

jako żeś statków wybawcą, a także pogromcą rumaków.

Bądź pozdrowiony, o Posejdonie ziemię dzierżący,

ciemnowłosy i szczęsny, żeglarzom sprzyjaj łaskawie.

Εἲς Ποσειδῶνα

ἀμφὶ Ποσειδάωτα, μέγαν θεόν, ἄρχομ᾽ ἀείδειν,

γαίης κινητῆρα καὶ ἀτρυγέτοιο θαλάσσης,

πόντιον, ὅσθ᾽ Ἑλικῶνα καὶ εὐρείας ἔχει Αἰγάς.

διχθά τοι, Ἐννοσίγαιε, θεοὶ τιμὴν ἐδάσαντο,

5ἵππων τε δμητῆρ᾽ ἔμεναι σωτῆρά τε νηῶν.

χαῖρε, Ποσείδαον γαιήοχε, κυανοχαῖτα,

καί, μάκαρ, εὐμενὲς ἦτορ ἔχων πλώουσιν ἄρηγε.

Hymn do Hefajstosa

Muzo dźwięczna, opiewaj Hefajsta sławnego ze sztuki,

który razem z błękitnooką Ateną wyuczył

ludzi, ziemi mieszkańców, cudownych rzemiosł, gdy przedtem

niby zwierzęta swój żywot wśród gór w jaskiniach pędzili.

Teraz za sprawą Hefajsta słynnego swym kunsztem potrafią

trudom podołać z łatwością, spokoju więc mogą zażywać

w swoich domostwach, gdy rok za rokiem okrągłym upływa.

Bądź mi łaskawy, Hefajście - o biegłość cię proszę i szczęście!

Εἲς Ἥφαιστον

Ἥφαιστον κλυτόμητιν ἀείσεο, Μοῦσα λίγεια,

ὃς μετ᾽ Ἀθηναίης γλαυκώπιδος ἀγλαὰ ἔργα

ἀνθρώπους ἐδίδαξεν ἐπὶ χθονός, οἳ τὸ πάρος περ

ἄντροις ναιετάασκον ἐν οὔρεσιν, ἠύτε θῆρες.

νῦν δὲ δι᾽ Ἥφαιστον κλυτοτέχνην ἔργα δαέντες

ῥηιδίως αἰῶνα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτὸν

εὔκηλοι διάγουσιν ἐνὶ σφετέροισι δόμοισιν.

ἀλλ᾽ ἵληθ᾽, Ἥφαιστε: δίδου δ᾽ ἀρετήν τε καὶ ὄλβον.

Hymn do Matki Bogów [14]

Macierz wszechrzeczy, a także i bogów wszystkich, i ludzi,

Muzo, opiewaj mi, dźwięczna ty córko Dzeusa wielkiego!

Jej to jednako są miłe grzechotki, bębny i flety,

wilczy skowyt i pomruk przez lwy okrutne wydany,

góry echem dźwięczące i w lasach ukryte potoki.

Pieśnią cię zatem pozdrawiam, a z tobą i wszystkie boginie

Εἲς Μητέρα Θεῶν

μητέρα μοι πάντων τε θεῶν πάντων τ᾽ ἀνθρώπων

ὕμνει, Μοῦσα λίγεια, Διὸς θυγάτηρ μεγάλοιο,

ᾗ κροτάλων τυπάνων τ᾽ ἰαχὴ σύν τε βρόμος αὐλῶν

εὔαδεν ἠδὲ λύκων κλαγγὴ χαροπῶν τε λεόντων

οὔρεά τ᾽ ἠχήεντα καὶ ὑλήεντες ἔναυλοι.

καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε θεαί θ᾽ ἅμα πᾶσαι ἀοιδῇ.

przeł. W. Appel

Źródło:

http://pantheion.pl/Hymny-homeryckie