Obirek o istocie reformacji w Polsce

Stanisław Obirek (ur. 21 sierpnia 1956 w Tomaszowie Lubelskim) – polski teolog, historyk, antropolog kultury, były jezuita. Interesuje się miejscem religii we współczesnej kulturze, dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holocaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.


"Tylko rezygnując z egzotycznych i wrogich rozumowi elementów (nie chodzi tu bynajmniej o sprawy tak oczywiste jak celibat księży czy spowiedź, a nawet doktryna o transsubstancjacji, ale o sprawy tak fundamentalne, jak doktryna o grzechu pierworodnym czy o dziewiczym poczęciu Maryi) i interpretując je jako kulturowe mity, będzie chrześcijaństwo w stanie nawiązać partnerski dialog ze współczesnością i odzyska swoją wiarygodność. Jednak podjęcie takiej rozmowy oznaczałoby podjęcie ryzyka całkowitego przedefiniowania dogmatyki chrześcijańskiej. Do tego byli gotowi Bracia Polscy już w XVI wieku, jednak wtedy nikt nie chciał z nimi rozmawiać. Być może ich czas przyszedł dopiero dzisiaj!

To samo zresztą dotyczy nie tylko katolicyzmu, ale i Kościołów wyrosłych z reformacji, które owszem sprzeciwiły się autorytetowi papiestwa, ale narzuciły swoje dogmaty, z których niektóre są równie nieracjonalne jak rzymski dogmat o nieomylności papieża (wspomnieć można o nigdy do końca nie wyjaśnionej doktrynie o predestynacji Jana Kalwina i jej nieludzkich implikacjach)."


Stanisław Obirek: Istota reformacji w Polsce