Hymny do: Heraklesa, Asklepiosa, Dioskurów
Hymny homeryckie cz.7
Hymn do Heraklesa o lwim sercu [15]
Hymn do Heraklesa o lwim sercu
Dzeusa potomka, Herakla, opiewać będę, którego
- najdzielniejszego z ziemi mieszkańców - zrodziła Alkmena
w Tebach, gdzie pięknie się tańczy, po wspólnej nocy z Kronidą
ciemnochmurym. On niegdyś po ziemi i morzu bezkresnym
błądził gnany Eurystheusa, władcy, rozkazem;
wielu on czynów zuchwałych dokonał i wiele wycierpiał.
Teraz ciesząc się piękną siedzibą na śnieżnym Olimpie,
tam już przebywa i ma pięknostopą Hebe za żonę.
Witaj, mocarzu, Dzeusowy potomku, daj dzielność i szczęście!
Εἲς Ἡρακλέα Λεοντόθυμον
Ἡρακλέα, Διὸς υἱόν, ἀείσομαι, ὃν μέγ᾽ ἄριστον
γείνατ᾽ ἐπιχθονίων Θήβῃς ἔνι καλλιχόροισιν
Ἀλκμήνη μιχθεῖσα κελαινεφέι Κρονίωνι:
ὃς πρὶν μὲν κατὰ γαῖαν ἀθέσφατον ἠδὲ θάλασσαν
πλαζόμενος πομπῇσιν ὕπ᾽ Εὐρυσθῆος ἄνακτος
πολλὰ μὲν αὐτὸς ἔρεξεν ἀτάσθαλα, πολλὰ δ᾽ ἀνέτλη:
νῦν δ᾽ ἤδη κατὰ καλὸν ἕδος νιφόεντος Ὀλύμπου
ναίει τερπόμενος καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην.
χαῖρε, ἄναξ, Διὸς υἱέ: δίδου δ᾽ ἀρετήν τε καὶ ὄλβον.
Hymn do Asklepiosa [16]
Hymn do Asklepiosa
Asklepiosa, chorób lekarza, zaczynam opiewać,
syna Apollonowego, którego boska Koronis,
córka króla Flegyasa, powiła na Woniach dotyjskich
wielką radość dla ludzi, z bolesnych cierpień wybawcę.
Bądź pozdrowiony i ty, mocarzu, tą pieśnią cię błagani!
Εἲς Ἀσκληπιόν
ἰητῆρα νόσων Ἀσκληπιὸν ἄρχομ᾽ ἀείδειν,
υἱὸν Ἀπόλλωνος, τὸν ἐγείνατο δῖα Κορωνὶς
Δωτίῳ ἐν πεδίῳ, κούρη Φλεγύου βασιλῆος,
χάρμα μέγ᾽ ἀνθρώποισι, κακῶν θελκτῆρ᾽ ὀδυνάων.
καὶ σὺ μὲν οὕτω χαῖρε, ἄναξ: λίτομαι δέ ς᾽ ἀοιδῇ.
Hymny do Dioskurów [17]
Hymn do Dioskurów
Muzo dźwięczna, opiewaj Kastora wraz z Polydeukiem,
synów Tyndara, Dzeusa potomków Olimpijskiego,
których pod szczytem Tajgetu zrodziła Leda czcigodna,
ciemnochmurego Kronidy miłosnym podstępem zwiedziona!
Was, Tyndarydzi, pozdrawiam, rumaków poskromicicli!
Εἲς Διοσκούρους
Κάστορα καὶ Πολυδεύκἐ ἀείσεο, Μοῦσα λίγεια,
Τυνδαρίδας, οἳ Ζηνὸς Ὀλυμπίου ἐξεγένοντο:
τοὺς ὑπὸ Τηϋγέτου κορυφῇς τέκε πότνια Λήδη
λάθρη ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέι Κρονίωνι.
χαίρετε, Τυνδαρίδαι, ταχέων ἐπιβήτορες ἵππων.
Hymn do Dioskurów
Muzy bystro patrzące, śpiewajcie o Dzeusa potomkach,
synach wspaniałych Tyndara i Ledy, co smukłe ma kostki:
o Kastorze, pogromcy rumaków, i cnym Polydeuku,
których pod samym wierzchołkiem Tąjgetu, góry wyniosłej,
gdy z ciemnochmurym Kronida zaznała pieszczot miłosnych,
jako zbawców zrodziła dla ludzi, ziemi mieszkańców,
także dla chyżych okrętów, bo kiedy porą burzliwą
wiatry hulają gwałtownie po morzu, co nie zna litości,
wówczas żeglarze wznoszą swe modły do Dzeusa potomków,
a wchodząc na rufę, ślubują im z białych jagniąt ofiarę.
Kiedy więc wiatr potężny i fala wzburzona pogrąża
okręt w morskich odmętach, to wtedy się nagle zjawiają
owi bracia, mknąc przestworzami na śmigłych swych skrzydłach,
szybko też kładą kres straszliwym wichrom i burzy,
po czym taniec fal uciszają na morzu spienionym -
piękny to znak dla żeglarzy, wytchnienie od trudu, radośnie
nań spoglądają, bo kres on kładzie mozolnym ich trudom
Was, Tyndarydzi, pozdrawiam, rumaków poskromicieli
ja zaś o was i innej pamiętać pieśni przyrzekam!
Εἲς Διοσκούρους
ἀμφὶ Διὸς κούρους, ἑλικώπιδες ἔσπετε Μοῦσαι,
Τυνδαρίδας, Λήδης καλλισφύρου ἀγλαὰ τέκνα,
Κάστορά θ᾽ ἱππόδαμον καὶ ἀμώμητον Πολυδεύκεα,
τοὺς ὑπὸ Ταϋγέτου κορυφῇ ὄρεος μεγάλοιο
μιχθεῖς᾽ ἐν φιλότητι κελαινεφέι Κρονίωνι
σωτῆρας τέκε παῖδας ἐπιχθονίων ἀνθρώπων
ὠκυπόρων τε νεῶν, ὅτε τε σπέρχωσιν ἄελλαι
χειμέριαι κατὰ πόντον ἀμείλιχον: οἳ δ᾽ ἀπὸ νηῶν
εὐχόμενοι καλέουσι Διὸς κούρους μεγάλοιο
ἄρνεσσιν λευκοῖσιν, ἐπ᾽ ἀκρωτήρια βάντες
πρύμνης: τὴν δ᾽ ἄνεμός τε μέγας καὶ κῦμα θαλάσσης
θῆκαν ὑποβρυχίην: οἳ δ᾽ ἐξαπίνης ἐφάνησαν
ξουθῇσι πτερύγεσσι δι᾽ αἰθέρος ἀίξαντες,
αὐτίκα δ᾽ ἀργαλέων ἀνέμων κατέπαυσαν ἀέλλας,
κύματα δ᾽ ἐστόρεσαν λευκῆς ἁλὸς ἐν πελάγεσσι,
σήματα καλά, πόνου ἀπονόσφισιν: οἳ δὲ ἰδόντες
γήθησαν, παύσαντο δ᾽ ὀιζυροῖο πόνοιο.
χαίρετε, Τυνδαρίδαι, ταχέων ἐπιβήτορες ἵππων:
αὐτὰρ ἐγὼν ὑμέων τε καὶ ἄλλης μνήσομ᾽ ἀοιδῆς.
przeł. W. Appel
Źródło:
http://pantheion.pl/Hymny-homeryckie
Komentarze
Prześlij komentarz