Spotyka się sufi i chrześcijanin

Maciej Wielobób

15 lutego rozmawiałem z Jarkiem Kubackim, teologiem chrześcijańskim, pastorem w parafii mennonickiej i opiekunem duchowym w domu opieki dla seniorów, o drodze duchowej chrześcijanina. 😃


Maciej Wielobób (ur. 8 kwietnia 1980 w Krakowie) jest mężem Agnieszki, tatą Tymona oraz nauczycielem medytacji i jogi, głową szkoły wewnętrznej Otwartej Drogi, autorem książek: Terapią jogą (2011), Psychologia jogi (2013) i Medytacja w życiu codziennym (2014) oraz Uważność w praktyce (2016), współautorem (z Agnieszką Wielobób) książki Ajurweda w praktyce (2014). Jogą i medytacją zajmuje się od 1994 roku. Zazwyczaj mieszka z rodziną w Krakowie, a czasami na świętokrzyskiej wsi w dolinie Mierzawy. Podczas prowadzonych przez siebie warsztatów i seminariów przekazuje głębię tradycyjnych ścieżek mistycznych w sposób praktyczny, zrozumiały i użyteczny dla współczesnego człowieka, tak by uczniowie mogli uwalniać się od napięcia, doświadczać spokoju, uczyć się uważności i wykorzystywać pełnię swoich możliwości. Zna tradycję medytacyjną Indii „od środka” jako nauczyciel-inicjator i uzdrowiciel w tradycyjnych szkołach medytacyjnych i uwielbia pokazywać konkretne zastosowanie tradycyjnych koncepcji i narzędzi w życiu codziennym każdego z nas. Praktykował różne metody jogi, by ostatecznie odnaleźć się w podejściu vinyasa krama, dzięki inspiracji 2 długoletnich uczniów “ojca współczesnej jogi” T. Krishnamacharyi – Śrivatsy Ramaswamiego (który napisał przedmow do 2 książek Maćka) oraz A.G. Mohana (obaj: Chennai, Indie). Zgłębiał również zależności ciało-umysł trenując też sztuki walki (judo, sambo), metody integracji psychosomatycznej, a później także zajmując się psychoterapią dorosłych osób jąkających się. Z wykształcenia jest pedagogiem specjalnym, ze specjalizacją w pedagogice terapeutycznej osób przewlekle chorych i z dysfunkcjami narządu ruchu. Kilka lat pracował w szkolnictwie, jak również naukowo na uczelni (około 20 publikacji naukowych), zajmując się problematyką terapii nerwic mówienia oraz postawami i zachowaniami zdrowotnymi. Jest nauczycielem medytacji w tradycji sufizmu uniwersalnego/otwartej drogi, z uprawnieniami do udzielania inicjacji oraz ordynowania nauczycieli medytacji i rytuałów. w latach 2011-2016 był członkiem komisji międzynarodowej (International Council) oraz zarządu głównego (Executive Committee) Międzynarodowego Ruchu Sufich.  Od 2011 roku jest przewodniczącym i głową szkoły wewnętrznej Otwartej Drogi, działającej najpierw jako frakcja Ruchu Sufich, a od 2016 roku jako samodzielna organizacja. Naucza w Polsce i zagranicą, założył 3 centra medytacji i kilka grup medytacyjnych. Jego nauczycielami są murszid Karimbakhsh Witteveen, szejk-al-maszejk Mahmud Khan i Sattva VanDorsen, ale uczył się również u Ratan Witteveen, Ulmy Moerenburg i Zii Inayata Khana. Studiował także sankhję i jogę klasyczną, buddyzm tybetański (kagyu i gelug), indyjską tantrę i adwaita wedantę. Pisał m.in. dla magazynów: JOGA, Yoga & Ayurveda, SENS, Manager + oraz dla portali joga-abc.pl, Zwierciadlo.pl, gazeta.pl, NaTemat i innych. Kształci nauczycieli jogi w podejściu vinyasa krama i instruktorów medytacji w nurcie tzw. otwartej ścieżki. Wykłada lub wykładał o jodze i medytacji na studiach podyplomowych w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (blok zajęć Terapia jogą), w Górnośląskiej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości w Chorzowie (wykłady Psychologia jogi i ćwiczenia Medytacja), Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej w Katowicach (blok zajęć Tradycja jogi, pranajama i medytacja) oraz w Insytucie Jogi i Ajurwedy w Sulisławiu (blok zajęć Medytacja w zarządzaniu stresem). Jarosław Kubacki urodził się w 1971 r. w Łodzi. Studiował teologię w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie oraz Uniwersytecie Kościołów Reformowanych w Kampen (Holandia), a następnie w seminariach teologicznych związanych z Uniwersytetami w Lejdzie i Utrechcie oraz psychoterapię i medycynę naturalną w Akademii Sorag. Po kilkuletniej asystenturze na wydziale teologicznym Uniwersytetu Lejdejskiego postanowił poświecić się duszpasterstwu: najpierw we wspólnotach ekumenicznych, a następnie w różnych strukturach kościelnych. Obecnie jest pastorem Zjednoczonego Zboru Mennonickiego w Beverwijk kolo Amsterdamu, a jednocześnie kapelanem w domach opieki w Zoetermeer kolo Hagi. Funkcje kapelana spełnia w imieniu stowarzyszenia Vrijzinnigen Nederland, skupiajacego zwolenników religii liberalnej wywodzących się z różnych tradycji wyznaniowych i religijnych. Uważa się za religijnego humanistę zainspirowanego opowieścią Jezusa z Nazaretu. Od kilkunastu lat jest aktywny również w holenderskiej polityce: najpierw w socjaldemokratycznej Partii Pracy, następnie w Zielonej Lewicy. Był członkiem think tanku ‘Socjalizm i Światopogląd’ oraz platformy religijnej w ramach GroenLinks ‘De Linker Wang’ (‘Lewy Policzek’) oraz członkiem redakcji kwartalnika pod tym samym tytułem, a także belgijskiego think tanku ‘Liberales’. Współpracował również z jedną z ostatnich aktywnych holenderskich komun: lejdejska ‘Eurodusnie’, w której współprowadził ‘sklep bez pieniędzy’ oraz zajmował się archiwizowaniem materiałów z historii radykalnej myśli i praktyki lewicowej. Ideowo bliski liberalnemu socjalizmowi o ‘zielonym’ zabarwieniu.  W latach 1998-2008 był aktywnym holenderskim wolnomularzem związanym najpierw z Wielkim Wschodem Holandii, a następnie z Le Droit Humain i Holenderską Wielką Lożą Masonerii Mieszanej. Obecnie nie uprawia Sztuki Królewskiej w sposób czynny. Zainteresowania: zachodnia ezoteryka, kabała, rożokrzyż, martynizm, antropozofia, teozofia. Miłośnik ikon, średniowiecznych katedr (ale i małych drewnianych cerkiewek – np. na Sądecczyźnie), amerykańskiego transcendentalizmu i dobrych książek biograficznych.