Świątynia buddyjska jak UFO

Wat Phra Dhammakaya ( tajski : วัด พระ ธรรมกาย , RTGS : Wat Phra Thammakai , ostateczny "a" nie jest wymawiany) to buddyjska świątynia ( wat ) w powiecie Khlong Luang, w podmiejskiej prowincji Pathum Thani na północ od Bangkoku, Tajlandia . Została założona w 1970 roku przez Maechi (mniszka) Chandra Khonnokyoong i Luang Por Dhammajayo . Jest to najbardziej znana i najszybciej rozwijająca się świątynia Ruchu Dhammakaya . Ten ruch, znany również jako tradycja medytacji Dhammakaya ( Vijja Dhammakaya ), został rozpoczęty przez nauczyciela medytacji Luang Pu Sodh Candasaro na początku XX wieku. Świątynia jest częścią bractwa Mahanikaya i jest prawnie reprezentowana przez Fundację Dhammakaya. Świątynia podkreśla odrodzenie tradycyjnych wartości buddyjskich , ale czyni to za pomocą nowoczesnych metod i technologii, które doprowadziły do ​​kontrowersji i rządowego rozprawienia się. Pomimo tych kontrowersji świątynia nadal odgrywa wiodącą rolę w buddyzmie tajskim . Naukowiec zajmujący się religiami Edward Irons opisał świątynię jako "twarz nowoczesnego buddyzmu tajskiego".  Świątynia kładzie nacisk na osobistą przemianę wyrażoną hasłem "Pokój na świecie poprzez Wewnętrzny Pokój".



Wat Phra Dhammakaya ( tajski : วัด พระ ธรรมกาย , RTGS : Wat Phra Thammakai , ostateczny "a" nie jest wymawiany) to buddyjska świątynia ( wat ) w powiecie Khlong Luang, w podmiejskiej prowincji Pathum Thani na północ od Bangkoku, Tajlandia . Została założona w 1970 roku przez Maechi (mniszka) Chandra Khonnokyoong i Luang Por Dhammajayo . Jest to najbardziej znana i najszybciej rozwijająca się świątynia Ruchu Dhammakaya . Ten ruch, znany również jako tradycja medytacji Dhammakaya ( Vijja Dhammakaya ), został rozpoczęty przez nauczyciela medytacji Luang Pu Sodh Candasaro na początku XX wieku. Świątynia jest częścią bractwa Mahanikaya i jest prawnie reprezentowana przez Fundację Dhammakaya. Świątynia podkreśla odrodzenie tradycyjnych wartości buddyjskich , ale czyni to za pomocą nowoczesnych metod i technologii, które doprowadziły do ​​kontrowersji i rządowego rozprawienia się. Pomimo tych kontrowersji świątynia nadal odgrywa wiodącą rolę w buddyzmie tajskim . Naukowiec zajmujący się religiami Edward Irons opisał świątynię jako "twarz nowoczesnego buddyzmu tajskiego".  Świątynia kładzie nacisk na osobistą przemianę wyrażoną hasłem "Pokój na świecie poprzez Wewnętrzny Pokój".



Tradycja Ruch Dhammakaya lub Dhammakaya to tajlandzka tradycja buddyjska, którą zapoczątkował Luang Pu Sodh Candasaro na początku XX wieku. Jest połączony z kilkoma świątyniami, które odnoszą się do Wat Paknam Bhasicharoen w Bangkoku ze względu na ich pochodzenie. Ruch ten praktykuje medytację Dhammakaya ( Vijja Dhammakaya ), formę medytacji, którą uczeni powiązali z tradycją Yogavacara . Centralnym punktem ruchu jest myśl, że medytacja Dhammakaya była metodą, dzięki której Budda stał się oświeconym, metodą, która została zapomniana, ale została odrodzona przez Luang Pu Sodh Candasaro. Tradycja wyróżnia się spośród innych tajskich tradycji buddyjskich z powodu nauk o buddyjskiej koncepcji Dhammakaja , jej nacisku na medytację dla osób świeckich, jej aktywnego stylu propagowania medytacji i skupiania się na odnowie tradycyjnych buddyjskich wartości. Ruch przeciwstawia się tradycyjnym magicznym rytuałom, przesądom, wróżbom i innym ludowym praktykom religijnym. Cechy tradycji obejmują nauczanie medytacji w grupie, nauczanie medytacji podczas ceremonii, jednoczesne nauczanie medytacji dla mnichów i świeckich, nauczanie jednej głównej metody medytacji i nacisk na ustawiczne wyświęcanie. Medytacja Dhammakaya jest metodą buddyjskiej medytacji opracowanej i nauczanej przez tajlandzkiego nauczyciela medytacji Luang Pu Sodh Candasaro (1885-1959). W Tajlandii jest to znane jako vijjā dhammakaya , co tłumaczy się jako "poznanie ciała prawdy". Jest to tradycja medytacji, która jest w centrum Ruchu Dhammakaya . Metoda medytacji Dhammakaya stała się bardzo popularna w Tajlandii i innych częściach Azji Południowo-Wschodniej i została opisana jako odrodzenie medytacji samatha (spokój) w Tajlandii. Metoda została odkryta przez Luang Pu Sodh w 1910 roku. Zwolennicy Ruchu Dhammakaya wierzą, że metoda była taka sama jak oryginalna metoda zastosowana przez Buddę do osiągnięcia oświecenia . Według Luang Pu Sodh, Dhammakaya , rdzeń koncepcji tradycji, można znaleźć w każdej ludzkiej istocie. Najważniejszym aspektem medytacji jest skupienie się na środku ciała. Od 2008 r. Nadal toczyła się debata naukowa na temat genezy medytacji Dhammakaya. Uczeni odnoszą się do tradycji Yogavacara jako możliwego źródła lub że metoda może być nowa lub częściowo nowa. Medytacja Dhammakaya jest nauczana w kilku świątyniach ruchu i składa się z etapu samathy (spokoju) i vipassany (wglądu), podążającego za strukturą Visuddhimaggi , standardowego przewodnika Theravada w piątym wieku o medytacji. W metodzie etapy są opisane w kategoriach ciał wewnętrznych ( Pali : kaya ), ale także pod względem absorpcji medytacyjnej ( Pali : jhāna ). Medytacja Dhammakaya była przedmiotem wielu dyskusji wśród buddystów co do jej autentyczności i skuteczności, a także była przedmiotem wielu badań naukowych. Wat Phra Dhammakaya jest legalnie prezentowana przez Fundację Dhammakaya,  opisana jako współczesny odpowiednik tradycyjnego "komitetu świątynnego" ( tajski : กรรมการ วัด ).  Założona w 1970 roku pod nazwą Fundacja Prasit, fundacja została w 1985 roku przemianowana na Fundację Dhammakaya.  Później założono drugą fundację, aby sfinansować światową działalność świątyni, Khun Yai Ajan Maharatana Khonnokyoong Foundation.  Fundacja Dhammakaya ma złożoną strukturę organizacyjną i jest bardziej sformalizowana niż tradycyjne tajskie świątynie. Jest wzorowany na i zarządzany jak nowoczesna organizacja.  Pomimo nowoczesnych metod, świątynia przylega bardzo do tradycyjnej hierarchii, a Luang Por Dhammajayo jako przywódca. On jest prezydentem fundacji i kiedyś był opatem świątyni, wspomaganym przez zastępcę-opata i wiceprezydenta Luang Por Dattajivo. Tak więc fundament jest nierozerwalnie połączony ze świątynią. W fundacji jest kilka działów prowadzonych przez asystujących-opatów, którzy zgłaszają się do opata i zastępcy opata: centrum zasobów ludzkich, a także centrum wsparcia, które pomaga w ułatwianiu ceremonii, oraz wydziały do ​​konserwacji, zbiórki pieniędzy, edukacji i prozelityzacja. Odpowiedzialność za świeckich została podzielona na sześćdziesiąt dwie grupy. Personel świątyni składa się z mnichów , pełnoetatowych pracowników , pracowników i wolontariuszy. Pełnoetatowi pracownicy czasami wyświęcają się, ale ich święcenia są inne niż w przypadku mężczyzn, którzy wyświęcają się bez bycia pracownikiem. Byli pracownicy zazwyczaj składają śluby na całe święcenia w specjalnej ceremonii i często mają wysokie stanowiska koordynacyjne jako mnisi. Zgodnie z tajlandzkim zwyczajem, świątynia nie zapewnia kobietom pełnej ordynacji jako bhikkhuni , ale istnieją również programy szkoleniowe dla personelu płci żeńskiej.  Spośród świeckich pracowników oczekuje się, że pełnoetatowi pracownicy będą przestrzegać ośmiu przykazań, zachowywać się w uporządkowany sposób i spędzić życie w świątyni, bez płatnej pracy lub zamieszkania poza świątynią. Podobnie jak w programach szkoleniowych Dhammadayada , przeszkoleni są pracownicy etatowi , w tym okres próbny przed zatrudnieniem. Nie otrzymują oni pełnopłatnej pensji, ale otrzymują trochę pieniędzy, a także niektóre usługi socjalne. Pełnoetatowi pracownicy odgrywają ważną rolę w aktywnym podejściu świątyni do szerzenia buddyzmu: uzupełniają klasztorów, którzy mają więcej ograniczeń z powodu Vinaya . Mają one również być wzorem do naśladowania dla ogółu społeczeństwa. Wat Phra Dhammakaya jest znany ze swoich stosunkowo wykształconych monastików i pełnoetatowego personelu świeckich. Wysoki odsetek ma stopień licencjata. W latach 80-tych Wat Phra Dhammakaya był bardzo centralnie zorganizowany, co doprowadziło do problemów w organizacji. Od początku lat 90. świątynia zaczęła zapraszać profesjonalnych kierowników i doradców prawnych do rozwijania procesów organizacyjnych, a proces decyzyjny był przekazywany komitetom nadzorczym w dół.  Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Wat_Phra_Dhammakaya