Wyznania chrześcijańskie niepraktykujące chrztu
Istnieją wyznania chrześcijańskie, które nie praktykują w ogóle chrztów i obrzędów sakramentalnych w tradycyjnych formach. Niemniej jednak określane są nadal jako chrześcijańskie.
Armia Zbawienia (ang. The Salvation Army) – międzynarodowe chrześcijańskie wyznanie protestanckie o charakterze ewangelikalnym, metodystycznym i uświęceniowym oraz międzynarodowa organizacja dobroczynna zorganizowana w sposób hierarchiczny na podobieństwo organizacji militarnych. Obecnie działa w 128 państwach na świecie.
Armia Zbawienia jako zjawisko religijne określana jest mianem salwacjonizmu (od angielskiego słowa salvationism). Wyznanie znane jest z szerokiej i intensywnej działalności charytatywnej.
Doktrynalnie salwacjonizm wyrasta z tradycji metodystycznej. Jedyną podstawą wiary jest Pismo Święte (zasada Sola scriptura). Armia Zbawienia nie praktykuje rytuałów i sakramentów – ani chrztu, ani Wieczerzy Pańskiej. Każdy z członków Armii Zbawienia, poza akceptacją przywództwa i obowiązku pracy ewangelizacyjnej i charytatywnej (na zasadzie wolontariatu), zobowiązany jest do przyjęcia zasad wiary i złożenia przysięgi, która zastępuje chrzest. Przysięga zakłada wyznanie Jezusa Chrystusa jako jedynego Pana i Zbawiciela oraz zobowiązanie do posłuszeństwa Duchowi Świętemu, modlitwy, służby i studiowania Pisma Świętego. Żołnierze zobowiązują się również do abstynencji od alkoholu, tytoniu, narkotyków, niekorzystania z pornografii oraz wystrzegania się gier hazardowych. Każdy z nich ma obowiązek osobistego głoszenia Królestwa Bożego i konieczności nawrócenia oraz przekazywania części swoich zarobków na potrzeby wspólnoty. Obowiązują ścisłe zasady moralne – zakaz spożywania alkoholu czy tytoniu, zachowawcze podejście do kwestii ludzkiej seksualności itd.
Religijne Towarzystwo Przyjaciół (członkowie określani popularnie jako kwakrzy) – chrześcijańska wspólnota religijna wywodząca się z purytanizmu, silnie akcentująca rolę osobistego wewnętrznego objawienia. Współcześnie obok licznie reprezentowanych chrześcijan wśród kwakrów można znaleźć także przedstawicieli innych światopoglądów religijnych. Kwakrzy podkreślają bezpośredni (tzn. bez pośrednictwa duchownych i obrządków religijnych) kontakt z Bogiem. Za podstawę ich wyznania można uważać wiarę w nadnaturalne, pochodzące od Boga światło (ang. Inner Light – Wewnętrzne Światło), które jest obecne w sercu każdego człowieka. To ono pozwala na osobistą relację i bezpośredni kontakt człowieka z Bogiem. Bezpośredniość tego kontaktu sprawia, że nie istnieje potrzeba powoływania żadnych pośredników (kapłanów) czy wznoszenia specjalnych budowli (kościołów). Kwakierska teologia jest zredukowana i nie ma zbioru dogmatów, w które zobowiązany jest wierzyć każdy kwakier, natomiast bardzo istotne dla kwakrów są tzw. świadectwa (ang. testimonies), tzn. podstawowe wartości, takie jak prawda, pokój, prostota, równość. Dochowywanie wierności świadectwom jest dla kwakrów ważniejsze niż posiadanie określonych przekonań teologicznych. Obecnie w kwakierstwie można wyróżnić trzy główne nurty- konserwatywny, liberalny i ewangelikalny. Charakteryzują się m.in. przestrzeganiem światopoglądu pacyfistycznego. W 1947 roku społeczności kwakrów przyznano Pokojową Nagrodę Nobla.
Żaden z nurtów nie praktykuje obrzędów sakramentalnych. Towarzystwo Przyjaciół kładzie natomiast nacisk na wymiar etyczny życia ludzkiego i charakteryzuje się również dużym zaangażowaniem w sprawy społeczne i pokojowe. W 1947 roku społeczności kwakrów przyznano Pokojową Nagrodę Nobla.
Chrześcijańska Nauka (Christian Science)- wyznanie religijne założone w Stanach Zjednoczonych w 1879 roku przez Mary Baker Eddy. W 1866 roku, według relacji założycielki ruchu, gdy była w krytycznym stanie po wypadku, doznała objawienia i została cudownie uzdrowiona po przeczytaniu w Biblii o jednym z przypadków uleczenia przez Jezusa.
Doktryna charakteryzuje się negacją realności świata fizycznego. Postrzega Boga na sposób panteistyczny. Głównym aspektem nauczania jest uzdrowienie fizyczne. Wyznawcy wierzą, że choroby somatyczne zasadniczo mają charakter duchowy. Nie uznają żadnych lekarstw; wierzą, że Bóg może wyleczyć choroby dzięki ich modlitwie.
Christian Science nie ma duchowieństwa, kazań ani rytuałów i nie dokonuje chrztów, małżeństw ani pochówków. Główne teksty religijne to Biblia oraz Nauka i zdrowie . Każdy kościół ma dwóch Czytelników, którzy czytają na głos z tych tekstów podczas nabożeństw i wybierają hymny ze Zbioru Hymnów chrześcijańskiej nauki chrześcijańskiego hymnu naukowego. Spotkania odbywają się w niedzielę rano i środę wieczorem. Podczas środowych spotkań członkowie przedstawiają opinie na temat wszelkich sukcesów, jakie przypisują nauce chrześcijańskiej, w tym powrotu do zdrowia po chorobie.
Duchoborcy, także: Duchobory (ros. Духоборы/Духоборцы czyli: Bojownicy Ducha) – mistyczno-racjonalistyczna grupa religijna chrześcijańska, pochodząca z rosyjskiego prawosławia. Jej członkowie odrzucali kościół, dogmaty, przysięgę i służbę wojskową. Wysiedleni przez Mikołaja I do Zakaukazji, pod koniec XIX wieku wyemigrowali w części do Kanady.
Liczbę duchoborców ocenia się na 30 000 w Kanadzie i około 30 000 w Rosji. Największą organizacją jest Związek Duchowych Wspólnot Chrystusa, założony przez syna Wierygina (również Piotra) w 1938 w Kanadzie.
Obecnie nie żyją już we wspólnotach rolniczych. Nabożeństwa koncentrują się na śpiewaniu psalmów, hymnów i pieśni religijnych po rosyjsku. Nie praktykują w ogóle chrztu. Odrzucają teologię prawosławną w kwestii duchownych, liturgii, Trójcy Świętej, piekła i nieba oraz realności zmartwychwstania Jezusa. Wierzą w naturalną dobroć ludzi i odrzucają pojęcie grzechu pierworodnego. Niektórzy unikają używek i jedzenia mięsa oraz udziału w polityce.
Staroobrzędowcy bezpopowcy-Nietowszczyna (Spasowcy)
Do najbardziej radykalnych odłamów bezpopowców należała nietowszczyna (od ros. нет – "nie"), odrzucająca sakramenty jako bezcelowe i przeciwstawiająca się wszelkim nabożeństwom. Jej zwolennicy głosili, że wskutek reform Nikona łaska odeszła do nieba, uważali że zbawienie jest możliwe, ale jego sposób dokonania jest znany tylko Zbawicielowi (cs. Spas). Stąd alternatywne określanie tej grupy jako spasowców. Nietowszczyzna funkcjonowała od XVIII w.. W XXI w. gminy spasowskie działają na Powołżu oraz w Czerepowcu.
Żródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Armia_Zbawienia
https://pl.wikipedia.org/wiki/Religijne_Towarzystwo_Przyjaci%C3%B3%C5%82
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie_Chrze%C5%9Bcija%C5%84skiej_Nauki
https://pl.wikipedia.org/wiki/Duchoborcy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bezpopowcy#Nietowszczyna
Armia Zbawienia (ang. The Salvation Army) – międzynarodowe chrześcijańskie wyznanie protestanckie o charakterze ewangelikalnym, metodystycznym i uświęceniowym oraz międzynarodowa organizacja dobroczynna zorganizowana w sposób hierarchiczny na podobieństwo organizacji militarnych. Obecnie działa w 128 państwach na świecie.
Armia Zbawienia jako zjawisko religijne określana jest mianem salwacjonizmu (od angielskiego słowa salvationism). Wyznanie znane jest z szerokiej i intensywnej działalności charytatywnej.
Doktrynalnie salwacjonizm wyrasta z tradycji metodystycznej. Jedyną podstawą wiary jest Pismo Święte (zasada Sola scriptura). Armia Zbawienia nie praktykuje rytuałów i sakramentów – ani chrztu, ani Wieczerzy Pańskiej. Każdy z członków Armii Zbawienia, poza akceptacją przywództwa i obowiązku pracy ewangelizacyjnej i charytatywnej (na zasadzie wolontariatu), zobowiązany jest do przyjęcia zasad wiary i złożenia przysięgi, która zastępuje chrzest. Przysięga zakłada wyznanie Jezusa Chrystusa jako jedynego Pana i Zbawiciela oraz zobowiązanie do posłuszeństwa Duchowi Świętemu, modlitwy, służby i studiowania Pisma Świętego. Żołnierze zobowiązują się również do abstynencji od alkoholu, tytoniu, narkotyków, niekorzystania z pornografii oraz wystrzegania się gier hazardowych. Każdy z nich ma obowiązek osobistego głoszenia Królestwa Bożego i konieczności nawrócenia oraz przekazywania części swoich zarobków na potrzeby wspólnoty. Obowiązują ścisłe zasady moralne – zakaz spożywania alkoholu czy tytoniu, zachowawcze podejście do kwestii ludzkiej seksualności itd.
Religijne Towarzystwo Przyjaciół (członkowie określani popularnie jako kwakrzy) – chrześcijańska wspólnota religijna wywodząca się z purytanizmu, silnie akcentująca rolę osobistego wewnętrznego objawienia. Współcześnie obok licznie reprezentowanych chrześcijan wśród kwakrów można znaleźć także przedstawicieli innych światopoglądów religijnych. Kwakrzy podkreślają bezpośredni (tzn. bez pośrednictwa duchownych i obrządków religijnych) kontakt z Bogiem. Za podstawę ich wyznania można uważać wiarę w nadnaturalne, pochodzące od Boga światło (ang. Inner Light – Wewnętrzne Światło), które jest obecne w sercu każdego człowieka. To ono pozwala na osobistą relację i bezpośredni kontakt człowieka z Bogiem. Bezpośredniość tego kontaktu sprawia, że nie istnieje potrzeba powoływania żadnych pośredników (kapłanów) czy wznoszenia specjalnych budowli (kościołów). Kwakierska teologia jest zredukowana i nie ma zbioru dogmatów, w które zobowiązany jest wierzyć każdy kwakier, natomiast bardzo istotne dla kwakrów są tzw. świadectwa (ang. testimonies), tzn. podstawowe wartości, takie jak prawda, pokój, prostota, równość. Dochowywanie wierności świadectwom jest dla kwakrów ważniejsze niż posiadanie określonych przekonań teologicznych. Obecnie w kwakierstwie można wyróżnić trzy główne nurty- konserwatywny, liberalny i ewangelikalny. Charakteryzują się m.in. przestrzeganiem światopoglądu pacyfistycznego. W 1947 roku społeczności kwakrów przyznano Pokojową Nagrodę Nobla.
Żaden z nurtów nie praktykuje obrzędów sakramentalnych. Towarzystwo Przyjaciół kładzie natomiast nacisk na wymiar etyczny życia ludzkiego i charakteryzuje się również dużym zaangażowaniem w sprawy społeczne i pokojowe. W 1947 roku społeczności kwakrów przyznano Pokojową Nagrodę Nobla.
Chrześcijańska Nauka (Christian Science)- wyznanie religijne założone w Stanach Zjednoczonych w 1879 roku przez Mary Baker Eddy. W 1866 roku, według relacji założycielki ruchu, gdy była w krytycznym stanie po wypadku, doznała objawienia i została cudownie uzdrowiona po przeczytaniu w Biblii o jednym z przypadków uleczenia przez Jezusa.
Doktryna charakteryzuje się negacją realności świata fizycznego. Postrzega Boga na sposób panteistyczny. Głównym aspektem nauczania jest uzdrowienie fizyczne. Wyznawcy wierzą, że choroby somatyczne zasadniczo mają charakter duchowy. Nie uznają żadnych lekarstw; wierzą, że Bóg może wyleczyć choroby dzięki ich modlitwie.
Christian Science nie ma duchowieństwa, kazań ani rytuałów i nie dokonuje chrztów, małżeństw ani pochówków. Główne teksty religijne to Biblia oraz Nauka i zdrowie . Każdy kościół ma dwóch Czytelników, którzy czytają na głos z tych tekstów podczas nabożeństw i wybierają hymny ze Zbioru Hymnów chrześcijańskiej nauki chrześcijańskiego hymnu naukowego. Spotkania odbywają się w niedzielę rano i środę wieczorem. Podczas środowych spotkań członkowie przedstawiają opinie na temat wszelkich sukcesów, jakie przypisują nauce chrześcijańskiej, w tym powrotu do zdrowia po chorobie.
Duchoborcy, także: Duchobory (ros. Духоборы/Духоборцы czyli: Bojownicy Ducha) – mistyczno-racjonalistyczna grupa religijna chrześcijańska, pochodząca z rosyjskiego prawosławia. Jej członkowie odrzucali kościół, dogmaty, przysięgę i służbę wojskową. Wysiedleni przez Mikołaja I do Zakaukazji, pod koniec XIX wieku wyemigrowali w części do Kanady.
Liczbę duchoborców ocenia się na 30 000 w Kanadzie i około 30 000 w Rosji. Największą organizacją jest Związek Duchowych Wspólnot Chrystusa, założony przez syna Wierygina (również Piotra) w 1938 w Kanadzie.
Obecnie nie żyją już we wspólnotach rolniczych. Nabożeństwa koncentrują się na śpiewaniu psalmów, hymnów i pieśni religijnych po rosyjsku. Nie praktykują w ogóle chrztu. Odrzucają teologię prawosławną w kwestii duchownych, liturgii, Trójcy Świętej, piekła i nieba oraz realności zmartwychwstania Jezusa. Wierzą w naturalną dobroć ludzi i odrzucają pojęcie grzechu pierworodnego. Niektórzy unikają używek i jedzenia mięsa oraz udziału w polityce.
Staroobrzędowcy bezpopowcy-Nietowszczyna (Spasowcy)
Do najbardziej radykalnych odłamów bezpopowców należała nietowszczyna (od ros. нет – "nie"), odrzucająca sakramenty jako bezcelowe i przeciwstawiająca się wszelkim nabożeństwom. Jej zwolennicy głosili, że wskutek reform Nikona łaska odeszła do nieba, uważali że zbawienie jest możliwe, ale jego sposób dokonania jest znany tylko Zbawicielowi (cs. Spas). Stąd alternatywne określanie tej grupy jako spasowców. Nietowszczyzna funkcjonowała od XVIII w.. W XXI w. gminy spasowskie działają na Powołżu oraz w Czerepowcu.
Żródła:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Armia_Zbawienia
https://pl.wikipedia.org/wiki/Religijne_Towarzystwo_Przyjaci%C3%B3%C5%82
https://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie_Chrze%C5%9Bcija%C5%84skiej_Nauki
https://pl.wikipedia.org/wiki/Duchoborcy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Bezpopowcy#Nietowszczyna
Komentarze
Prześlij komentarz