Ślub kościelny z ateistą lub innowiercą

Ślub takowy nazywany jest jednostronnym i jest to wciąż mało popularna opcja, a warto o niej wiedzieć, chociaż śluby kościelne są coraz mniej popularne w kraju nad Wisła. Dzięki takiemu rozwiązaniu np. osoba niewierząca lub wyznawca innej religii, nie rezygnując ze swoich przekonań, może wziąć ślub w kościele z katolikiem/czką.

Czym się różni taka ceremonia?

• Osoba niebędąca katolikiem nie wykonuje znaku krzyża
• Nie przystępuje do Komunii Świętej
• Rezygnuje ze słów “Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i Wszyscy Święci”
•  Może być obecny też duchowny innej religii, który wygłosi uroczystą przemowę

Małżeństwo mieszane zostało uregulowane w Kościele katolickim przez Episkopat Polski w instrukcji o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa z 13.12.1989 roku.

Wykaz grup kwalifikujących się do takiego ślubu:

• Ateiści
• Wyznawcy innych religii niż katolicka
• Nieochrzczeni
• Niepraktykujący
• Apostaci
• Objęci karami kościelnymi
• Ochrzczeni wychowywani przez ateistów

Potrzebna jest specjalna dyspensa (zezwolenie), której może udzielić ordynariusz miejsca, jeśli istnieje słuszna i rozumna przyczyna, nie może go jednak udzielić bez spełnienia następujących warunków:

strona katolicka winna oświadczyć, że jest gotowa odsunąć od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary, jak również złożyć szczere przyrzeczenie, że uczyni wszystko, co w jej mocy, aby wszystkie dzieci zostały ochrzczone i wychowane w Kościele katolickim;

druga strona winna być powiadomiona w odpowiednim czasie o składanych przyrzeczeniach strony katolickiej, tak aby rzeczywiście była świadoma treści przyrzeczenia i obowiązku strony katolickiej;

obydwie strony powinny być pouczone o celach oraz istotnych przymiotach małżeństwa, których nie może wykluczać żadna ze stron» (kan. 1125).

Konferencja Episkopatu powinna zarówno określić sposób składania tych oświadczeń i przyrzeczeń, które są zawsze wymagane, jak i ustalić, w jaki sposób ma to być stwierdzone w zakresie zewnętrznym oraz jak ma być o tym powiadomiona strona niekatolicka (kan. 1126).


Osoba, która w takim związku nie jest katolikiem nie potrzebuje świadectw ukończenia nauk przedmałżeńskich i katechezy szkolnej (chociaż różnie z tym bywa) ale musi się zobowiązać, że nie będzie utrudniać wychowania dzieci w wierze katolickiej. Uzupełnia też dokument, który następnie jest wysyłany do biskupa.


Ślub kościelny jednostronny z rozwodnikiem jest praktycznie niemożliwy z wyjątkiem osób posiadających kościelne unieważnienie małżeństwa, które nazywane jest żartobliwie (chociaż trafnie) - kościelnym rozwodem.

Źródło:
https://www.facebook.com/lekcjareligiipl/posts/2676632529023480?__tn__=-R