Sumerowie (sum. 𒊕𒈪, saĝ-ĝi6-ga, tłum. „czarnogłowi”) – starożytny lud nieznanego pochodzenia, który pod koniec IV tysiąclecia p.n.e. stworzył wysoko rozwiniętą cywilizację w południowej Mezopotamii – Sumer. Posługiwali się językiem sumeryjskim i pismem klinowym. Na początku II tysiąclecia p.n.e. Sumerowie zostali podbici przez napływających Amorytów i wchłonięci przez nowo powstałe państwo – Babilonię. Z czasem ulegli semityzacji.
W Muzeum Narodowym w Damaszku w Syrii, można zobaczyć starożytną glinianą tabliczkę, na której Sumerowie spisali swoje pieśni ku czci swojej bogini Ningal. Znajdują się na niej 36 pieśni, które zawarte są w zbiorze Pieśni Hurrian.
Archeolodzy znaleźli tabliczkę w latach 50. ubiegłego wieku w syryjskim Ugarit i teraz postanowili odegrać jedną z nich, poświęconą bogini matce Słońca i żonie Księżyca.
Zadania podjął się Michael Levi, słynny instrumentalista i kompozytor na co dzień zajmujący się badaniami nad starożytną muzyką. Oto melodia, która grana była i słuchana ponad 3 tysiące lat temu.
Przed wiekami niezbędnym warunkiem dla istnienia świata i społeczeństwa były obrzędy, które niosły za sobą olbrzymi ładunek wierzeń. W kalendarzu Słowian najważniejsze święta przypadały w czasie słonecznych przesileń. Rok rozpoczynał okres równonocy wiosennej, czyli święto Jarych Godów. Jak i w innych kulturach ludowych, tak i u Słowian święto to zwracało się u obrzędom oczyszczania, które swą formę przyjmowały chociażby w rytualnych kąpielach. Słowianie żegnali się z mijającym rokiem w trakcie święta Szczodrych Godów, kiedy to słońce budziło się na nowo. W trakcie wędrówki słońca po ziemskim globie wiele emocji wywoływała u Słowian jeszcze jedna data. A mianowicie dzień, a raczej noc, kiedy słońce lśniło na piedestale najdłużej w ciągu całego roku. W tradycji słowiańskiej data 21 czerwca znana jest jako noc poświęcona domniemanemu bogowi Kupale, a dzień ten czczona pod nazwą Święto Kupały.
Na Rusi nazwa Kupała ma poświadczenie już od XIII wieku jako kupalija a od XIV jako liczba mnoga kupały. Potem pojawia się określenie Kupała i Kupało, a także Iwan-Kupała, oznaczające święto, a także kukłę kupało, kupajlo, używaną przy obrzędzie. Termin ten może też oznaczać istotę mityczną, dziewczynę rozdającą kwiaty przy wróżbach sobótkowych i całe zgromadzenie uczestników obrzędu. Powszechnie przyjmowana etymologia wywodzi tę nazwę, podług świadectw staroruskich i bułgarskich, z obrzędowej pierwszej w roku kąpieli w rzece: hipotetyczne *kopadlo. Rozejrzenie się w szczegółach uroczystości nasuwa wątpliwości, co do wyłącznie jej wodnego charakteru. Na plan pierwszy wysuwa się tu raczej obrzęd ognia. Kupałę zestawiono też z indyjskim kup -jarzyć, gniewać się, oraz z ku — ziemia i pola — obrońca, a więc jakby w sensie opiekuna ziem.
Polski Kościół toruński ma kolejnego konkurenta...
Południowoamerykańskie Stowarzyszenie Maria Mãe da Divina Concepção ogłosiło, że dnia 17 czerwca, od godziny 18.00 nastąpi objawienie maryjne w jednym z krakowskich hoteli. Jak rzekli, tak też się (podobno) stało, a dowodem ma być poniższa relacja z tego wiekopomnego wydarzenia.
Oczywiście największym zaskoczeniem jest obecność zakonnicy z twarzą samego ojca dyrektora! Kolejny cud??? No i oczywiście różaniec z kamieni szlachetnych, którego nie powstydziłby się wyżej wymieniony szef toruńskiej rozgłośni... 😃👍
Nareszcie opublikowano dane potwierdzające tylko nasze wcześniejsze przypuszczenia dotyczące istnej przepaści w poziomie religijności pomiędzy młodzieżą a resztą społeczeństwa kraju nad Wisłą. Pikanterii całej sprawie dodaje fakt, że jest to jedyny na świecie taki własnie przypadek! 😄
Wbrew panującemu powszechnie przekonaniu, że Polska jest europejską i światową twierdzą katolicyzmu, udowodniono że postępuje u nas błyskawiczna laicyzacja. Wszystko to dzięki młodzieży. Pomimo ogromnej obecności religii w polskim życiu publicznym i szkołach, różnica religijności między młodszymi a starszymi Polkami i Polakami jest NAJWIĘKSZA ze 108 przebadanych państw.
Religia jest „bardzo ważna” dla 40 proc. starszych i zaledwie dla 16 proc. młodych. To generacyjny spadek o 23 punkty procentowe!
Około 52-54 mln mieszkańców Europy wyznaje islam, co stanowi około 7-7,5% populacji europejskiej. Przedstawiamy kraje w których, według niektórych panuje mityczna "islamizacja" Europy a także najczęściej pojawiają się polscy imigranci:
- Francja: 7,5%
- Holandia 6 %
- Belgia 5,9 %
- Niemcy - 5,2%
- Szwajcaria: 5,1%
- Anglia: 5,0%
- Dania: 4,1%
- Szwecja: 1,4%
- Irlandia: 1,1%
Każdy rozsądnie myślący sam jest wstanie wyciągnąć wnioski. Należy zaznaczyć, że w żadnym z tych państw nikt nikogo siłą ani podstępem nie nawraca na islam. Kraje te w przeważającej mierze są krajami chrześcijańskimi wyznającymi protestantyzm a konstytucja gwarantuje ich mieszkańcom wolność wyznania. Wyznawcy islamu, katolicyzmu czy grekokatolicyzmu to głównie imigranci mieszkający w większych miastach od pierwszego do trzeciego pokolenia. Może to dawać nieobytym z wielokulturowością Polakom i innym imigrantom z Europy Wschodniej złudne wrażenie "islamizacji".
Idąc tokiem rozumowania populistów, w Europie Zachodniej następuje także katolizacja i grekokatolizacja za sprawą imigrantów z Europy Wschodniej. Bo dla Polaków Unia Europejska otworzyła w pełni rynek pracy dopiero w 2011 r. Kiedy to możemy pracować i podróżować do wszystkich krajów członkowskich. Podczas gdy Rumuni i Bułgarzy dopiero od 2014. Stąd też postrzeganie, że Turcy w Niemczech, Hindusi i Pakistańczycy w Wielkiej Brytanii, Algierczycy we Francji czy czarni Afrykanie w Belgii czują się jak to określają Polacy „jak u siebie”. Oni są częścią tamtych społeczeństw zdecydowanie dłużej od nas. Wychodzi tu brak znajomości historii Europy, mechanizmów społecznych oraz czysta zazdrość i kompleksy Polaków.
W Polsce Islam wyznawany jest od XIV głównie przez polskich Tatarów i ma około 0,013 % wyznawców, czyli około 5 tysięcy osób ( spis powszechny z 2011 r. GUS). Jak podaje CBŚ (2015 r.) tylko 12 % Polaków zna osobiście jakiegoś muzułmanina.
Puchar Clericus jest corocznym turniejem piłkarskim , w którym biorą udział drużyny z rzymskich kolegiów , które są seminariami Kościoła katolickiego w Rzymie . Podczas czwartego sezonu (2010 r.) W turnieju brało udział szesnaście szkół i grał w nich gracz z 65 krajów, przy czym większość pochodzi z Brazylii , Włoch , Meksyku i Stanów Zjednoczonych . [1] Gracze są zwykle seminarzystami studiującymi na księży rzymskokatolickich. Garstka graczy jest wyświęcona na kapłanów. Coroczny turniej organizowany jest przez Centro Sportivo Italiano (CSI) . Liga została założona w 2007 roku, a mecze w trzynastym sezonie rozpoczną się na początku 2019 roku.
Prof. Stanisław Obirek speaks on Socinians or Polish Brethren, a radical Christian group that flourished in the 16th and 17th century Poland with about 300 congregations at its height.
Being hostile to dogma, Socinians insisted that Christian doctrine must be compatible with reason and advocated freedom of conscience, guaranteed by the separation of church and state.
Their intellectual centre was in Raków, north of Kraków, where they founded a successful university and a famous printing operation that turned out many Socinian books and pamphlets distributed all over Europe.
Many historians consider them to be the forerunners of the European Enlightenment and the main inspiration of American constitution.
Stanisław Obirek (ur. 21 sierpnia 1956 w Tomaszowie Lubelskim) – polski teolog, historyk, antropolog kultury, były jezuita. Interesuje się miejscem religii we współczesnej kulturze, dialogiem międzyreligijnym, konsekwencjami Holocaustu i możliwościami przezwyciężenia konfliktów religijnych, cywilizacyjnych i kulturowych.
